Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Άκρα ταπείνωση

Ο λόγος του σταυρού γι’ αυτούς που χάνονται είναι ανοησία, για εμάς που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού. 
Γιατί είναι γραμμένο: Θα καταστρέψω τη σοφία των σοφών και τη σύνεση των συνετών θα απορρίψω. 
Πού είναι ο σοφός; Πού ο γραμματέας; Πού ο συζητητής του αιώνα τούτου; Δε μώρανε ο Θεός τη σοφία του κόσμου; 
Επειδή, λοιπόν, με τη σοφία του Θεού, δε γνώρισε ο κόσμος διαμέσου της σοφίας Του τον Θεό, ευδόκησε ο Θεός διαμέσου της απλότητας του κηρύγματος να σώσει εκείνους που πιστεύουν. 
Επειδή, πράγματι, οι Ιουδαίοι απαιτούν σημεία και οι Έλληνες ζητούν σοφία, ενώ εμείς όμως κηρύττουμε Χριστό σταυρωμένο, που για τους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, ενώ για τους Έλληνες ανοησία. 
Σ’ αυτούς όμως τους κλητούς, Ιουδαίους και Έλληνες, ο Χριστός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία. 
Γιατί το θεωρούμενο ως ανόητο του Θεού είναι σοφότερο των ανθρώπων και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερο των ανθρώπων. 
Βλέπετε πράγματι την κλήση σας, αδελφοί, γιατί δεν είστε πολλοί σοφοί κατά σάρκα, δεν είστε πολλοί δυνατοί, δεν είστε πολλοί ευγενείς. 
Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τα ισχυρά, 
και του ταπεινούς του κόσμου στην καταγωγή και τους εξουθενωμένους εξέλεξε ο Θεός,
αυτά που δεν είναι, για να καταργήσει αυτά που είναι, 
με σκοπό να μην καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά στο Θεό. 
Απ. Παύλος, Προς Κορινθίους Α΄ Επιστολή


Το ξέρω ότι δυσκολεύεσαι στο πρόσωπο του Νυμφίου να αναγνωρίσεις τον Θεό. Είναι γιατί δεν πιστεύεις στην αγάπη του Θεού, αλλά στις δικές σου αρετές και στα κατορθώματα σου. Εάν είχες ερωτευθεί, δεν θα σου ήταν καθόλου δύσκολο. Θα καταλάβαινες γιατί έρχεται γυμνός, ταλαιπωρημένος, πληγωμένος, και σταυρωμένος.
Είναι γιατί στον έρωτα δεν υπάρχει αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, δικαιώματα και κατακτήσεις. Αλλά παραίτηση, δόσιμο, τσαλάκωμα, θάνατος που φέρνει την ανάσταση. 
Ο Ερωτευμένος δεν ξέρει να διατηρεί την εξωτερική του εικόνα, δεν τον απασχολεί το προφίλ του, δεν σκέφτεται τον πόνο, δεν μετράει τον κόπο, την οδύνη παραμελεί και είναι έτοιμος να πεθάνει γι αυτό που αγάπησε πάνω από τον εαυτό του. 
Ο Νυμφίος της εκκλησίας έρχεται νύχτα στο πιο συναρπαστικό και σωτήριο ραντεβού με την ιστορία. Μέσα στο φως των κεριών ομολογεί τον έρωτα του για τον άνθρωπο και την πρόθεση του, να πεθάνει γι’ εκείνον. Γιατί οι αληθινά ερωτευμένοι είναι σταυρωμένοι…
π. Λίβυος 


Ποιος πίστεψε στο κήρυγμά μας; Και ο βραχίονας του Κυρίου σε ποιον αποκαλύφθηκε;
Επειδή, ανέβηκε μπροστά του σαν τρυφερό φυτό, και σαν ρίζα από ξερή γη· δεν είχε ομορφιά, ούτε κάλλος· και τον είδαμε, και δεν είχε ωραιότητα, ώστε να τον επιθυμούμε.
Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα.
Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.
Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.
Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του.
Από το 53ο κεφάλαιο του Ησαΐα

Η Ιερουσαλήμ από το όρος των Ελαιών το 1881