Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Μεγάλη Τρίτη





Στὸ εὐαγγέλιο τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἐρωτικὸς ἄνθρωπος σαρκώνει τὸν τρόπο τῆς ζωῆς καὶ ὁ θρησκευτικὸς ἄνθρωπος τὸν τρόπο τοῦ θανάτου. Ἀποκαλυπτικὴ εἰκόνα τῆς διαστολῆς: ἡ ἀντιπαράθεση τῆς πόρνης, ποὺ πλένει μὲ μύρα τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῦ θρησκευτικοῦ περίγυρου, ποὺ διαμαρτύρεται γιὰ τὴν ἀπώλεια τοῦ μύρου (Ματθ. 26,6-14- Μάρκ. 14,3-9-Λουκ. 7,36-50). Ἔρως καὶ θάνατος σὲ ὑποδειγματικὴ ἀναμέτρηση.

Ἡ μετάνοια τῆς πόρνης, πράξη ἀπροσχημάτιστα ἐρωτική: Ἀγοράζει τὸ πολυτιμότερο μύρο, δίχως φειδὼ καὶ μέτρο. Χύνει σπάταλα τὸ μύρο καὶ κρουνοὺς δακρύων, γιὰ νὰ πλύνει τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ. Λύνει ποτάμι τὰ μαλλιά της γιὰ νὰ τὰ σφουγγίσει. Τέτοια παραφορὰ ἀπροκάλυπτου ἔρωτα, κι ὁ θρησκευτικὸς περίγυρος τυφλός, ἄσχετος: μετράει τὴν πράξη μὲ τὸ μέτρο τῆς ἠθικῆς ἀποτελεσματικότητας. Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη τοῦ μύρου γέγονεν; ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μῦρον πραθῆναι ἐπάνω τριακοσίων δηναρίων καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς. Ἡ πόρνη ἀγαπάει σπάταλα καὶ ἀπερίσκεπτα, δίχως νόμο καὶ λογική. Ὁ θρησκευτικὸς περίγυρος μετράει τὴ λογικὴ σκοπιμότητα τῆς πράξης καὶ τὸ ποσοστὸ τῆς ἠθικῆς ὠφελιμότητας.

Τὸν θρησκευτικὸ περίγυρο -τὸν ἄνθρωπο τοῦ νόμου- δὲν τὸν ἐνδιαφέρουν οἱ φτωχοί. Τὸν ἐνδιαφέρει ἡ πράξη τῆς ἐλεημοσύνης, μετρητὴς σὰν ἀτομικὴ ἀξιομισθία, εἴσπραξη κέρδους ἀπὸ τὸν Θεῖο Ἀνταποδότη. Ἴσως μόνο σὰν ἀνταποδότη νὰ χρειάζεται τὸν Θεό: μόνο γιᾲ τὴν ἀτομική του δικαίωση. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ παραφορὰ τῆς ἀγάπης τοῦ εἶναι ἀδιανόητη, ἔτσι ποὺ ξεφεύγει ἀπὸ τὴ λογικὴ τῆς συναλλαγῆς.

Ἡ πόρνη δὲν ζητάει τίποτα. Δὲν προσφέρει μετάνοια γιὰ νὰ εἰσπράξει δικαίωση. Δὲν ἀποβλέπει στὴ συναλλαγή. Οὔτε σπεύδει σὲ ὑποσχέσεις συμμόρφωσης μὲ τὸν νόμο. Μόνο προσφέρει. Αὐτὸ ποὺ ἔχει καὶ αὐτὸ ποὺ εἶναι. Ὃ ἔσχεν αὕτη ἐποίησε (Μάρκ. 14,8). Τολμηρά, δίχως φόβο μήπως ἐκτεθεῖ ἢ μήπως ἐκθέσει. Μὲ τὴν παραφορὰ τῆς ὁλοκληρωτικῆς αὐταπάρνησης. Ὅτι ἠγάπησε πολὺ (Λουκ. 7,47).

Ἡ σιωπὴ τῆς εὐαγγελικῆς πόρνης εἶναι ἡ κατάλυση τοῦ νόμου, ἡ ἀχρήστευση τῆς λογικῆς. Εἶναι ἡ σιωπὴ τοῦ ἔρωτα, ποὺ μιλάει μόνο μὲ αὐτὸ ποὺ δίνει, δίχως νὰ νοιάζεται γιὰ τὸν ἀπόηχο τῆς ἀντιπαροχῆς. Ἡ ψυχή μας, ὅπως καὶ κάθε πόρνη, δὲν μπορεῖ νὰ ἐρωτευθεῖ ὅσο εἶναι σαγηνεμένη ἀπὸ ἐφήμερες ἀποσπασματικὲς ἱκανοποιήσεις: τὴ φλυαρία τῆς λογικῆς, τὴ σιγουριὰ τῆς ἀμοιβῆς ποὺ παρέχει ὁ νόμος. Ὁ ἔρωτας γεννιέται, ὅταν «ἐξαίφνης» γίνει φανερὴ στὸν ἄνθρωπο ἡ ματαιότητα τῆς πορνικῆς συναλλαγῆς. Ματαιότητα τῶν ἀξιομισθιῶν, τῶν ἀρετῶν μας, τοῦ καλοῦ μας ὀνόματος, θησαυρισμάτων ποὺ ἀποδείχνονται ἀνίκανα νὰ ἀναιρέσουν τὸν θάνατο. Ὁ ἔρωτας γεννιέται, ὅταν «ἐξαίφνης» ἀναλάμψει μοναδικὴ ἐλπίδα ζωῆς ὁ ἀνιστῶν τοὺς νεκρούς. Πρέπει νὰ διαβεῖς τὸν θάνατο, γιὰ νὰ φτάσεις στὸν ἔρωτα.

Γιὰ τὸν θρησκευτικὸ περίγυρο -τὸν ἄνθρωπο τοῦ νόμου- ἡ λέξη ἔρωτας ἔχει μόνο τὸ νόημα τῆς παράβασης, τῆς ἀθέτησης ἐντολῶν. Κατάφαση στὸν ἔρωτα σημαίνει κατάφαση στὴν παρεκτροπή, στὴν παρανομία. Ὅλα μετρημένα μόνο μὲ τὴ λογικὴ τοῦ νόμου. Πότε ἐπιτρέπεται ὁ ἔρωτας, καὶ τί ἀκριβῶς ἐπιτρέπεται -ποιές οἱ ἀπαγορεύσεις πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο καὶ μέσα στὸν γάμο καὶ ἔξω ἀπὸ τὸν γάμο. Ἄγχος καὶ βασανισμὸς τῶν θρησκευτικῶν ἀνθρώπων σὲ ὅλα τὰ γεωγραφικὰ μήκη καὶ πλάτη. Λογικὴ τοῦ ἐγώ, ἀσύμπτωτη μὲ τὴν ἀλήθεια τοῦ ἔρωτα: Ὅταν ὅλα ἐπιτρέπονται, δὲν θυσιάζεις τίποτα, δὲν διακινδυνεύεις τίποτα, ἄρα ἀποκλείεται νὰ ἐρωτευθεῖς. Ἂν μείνεις πιστὸς στὴν ἀπαγόρευση, πάλι τὸ ἐγὼ δὲν ραγίζει, ἡ θωράκισή του δὲν συντρίβεται, ἄρα εἶσαι καὶ πάλι ἀποκλεισμένος ἀπὸ τὸν ἔρωτα.

Πτώσεις καὶ συντριμμοί, ταπεινώσεις καὶ ἀθλιότητα, ἄμετροι ἀπελπισμοί. Γιὰ νὰ φτάσει ὁ ἄνθρωπος στὸν φωτισμὸ τῆς διάκρισης τοῦ πραγματικοῦ ἀπὸ τὸ φαντασιῶδες. Νὰ κερδίσει τὴν ἀθωότητα τῶν ὡρίμων, ποὺ ἐπιτρέπει τὴ θέαση τῶν μή-ὁρωμένων.

(Από το βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά: Σχόλιο στο Άσμα Ασμάτων)


Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Εμπορία σπόρων και Ευρωπαϊκή νομοθεσία



ANOIKTH ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΕΠΙΤΡΟΠΟ,
κυρία ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ

Θέμα: Η κρίσιμη ψηφοφορία της 6ης Μαΐου σχετικά με την αναθεώρηση της Νομοθεσίας για την εμπορία σπόρων

Κυρία Δαμανάκη
Σας αποστέλλουμε την παρακάτω επιστολή που αφορά στη νομοθεσία εμπορίας φυτογενετικού υλικού και την σχετική πρόταση της Γενικής Επιτροπής Υγείας & Καταναλωτών (DG SANCO) που θα κατατεθεί στην επικείμενη Συνάντηση των Επιτρόπων στις 6 Μαΐου 2013.
Οι παρακάτω οργανώσεις, δίκτυα, σύλλογοι, ομάδες παραγωγών και πολίτες που συνυπογράφουν θεωρούμε ότι η πρόταση για την νομοθεσία από πλευρά της DG SANCO προσβάλλει βασικά δικαιώματα του αγροτικού κόσμου και αποτελεί κίνδυνο για την γεωργική βιοποικιλότητα και την γεωργική παράδοση της Ελλάδας. Άλλωστε, τον περασμένο Δεκέμβριο ζητήσαμε για το θέμα αυτό ευρεία δημόσια διαβούλευση από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, αίτημα στο οποίο, δυστυχώς, δεν ανταποκρίθηκε.
Σας ζητούμε λοιπόν να καταψηφίσετε την πρόταση που θα κατατεθεί στην συνάντηση των Επιτρόπων στις 6 Μαΐου για τους λόγους που διεξοδικά αναλύουμε ακολούθως:
Η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και οι διακρίσεις ενάντια στους σπόρους που παράγονται και διατηρούνται από τους γεωργούς.
Μέχρι σήμερα οι σπόροι παράγονται παγκοσμίως κυρίως από τους γεωργούς, από τη βιομηχανία σπόρων, αλλά και από δημόσια ινστιτούτα και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ θα έπρεπε να υποστηρίζει την διάδοση όλων των ειδών σπόρων (εξαιρώντας τους γενετικά τροποποιημένους), στηρίζει συστηματικά τους σπόρους της Βιομηχανίας, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει παράλογες απαιτήσεις στους παραδοσιακούς και σύγχρονους σπόρους που παράγουν οι γεωργοί, περιορίζοντας την εμπορική τους κυκλοφορία. Οι σπόροι των γεωργών ανήκουν στη σφαίρα της δημόσιας ιδιοκτησίας και αποτελούν Κοινά Αγαθά. Αντίθετα, οι σπόροι της Βιομηχανίας καλύπτονται από περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων ή ακόμα και πατέντες βιομηχανικού τύπου.
Τα σχετικά ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
Γιατί η ευρωπαϊκή νομοθεσία κάνει διακρίσεις ενάντια σε αυτού του είδους Κοινά Αγαθά;
Γιατί, έχοντας υπόψη το ανεπίσημο προσχέδιο πρότασης που δημοσιοποιήθηκε πριν μερικούς μήνες, το νέο νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί στα πλαίσια της αναθεώρησης της ισχύουσας νομοθεσίας αναμένεται να επιβάλλει αυξημένους περιορισμούς και υποχρεώσεις (π.χ. πιστοποίησης και εγγραφής) για τους σπόρους και τις παραδοσιακές ποικιλίες που παράγει και χρησιμοποιεί ο απλός γεωργός;
Γιατί στο μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιτρέπεται σε στελέχη της βιομηχανίας σπόρων να καταρτίζουν το νέο νομοσχέδιο (η αναμενόμενη πρόταση της DG SANCO έχει συνταχθεί κυρίως από την Isabelle Clement-Nissou, υπάλληλο του γαλλικού «λόμπι» της βιομηχανίας σπόρων GNIS); Θεωρούμε ότι αυτό το γεγονός αποτελεί ένα ολοφάνερο φαινόμενο επιβολής συμφερόντων.
Είναι αναμενόμενο η Βιομηχανία σπόρων να ενδιαφέρεται να αυξήσει το μερίδιο της στην αγορά, εξοντώνοντας την εμπορική κυκλοφορία των Κοινών Αγαθών -των παραδοσιακών ποικιλιών και όλων των σπόρων των γεωργών. Ωστόσο, είναι δυνατόν να είναι αυτός ο ρόλος της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και γενικότερα ο ρόλος των πολιτικών που την υπερψηφίζουν, συμπεριλαμβανομένης και εσάς;
Οι λόγοι που η Ευρωπαϊκή νομοθεσία θα έπρεπε να στηρίζει τις τοπικές και ιδιοπαραγώμενες ποικιλίες είναι πολλαπλοί:
Οι σπόροι των γεωργών έχουν ευρύτατη γενετική βάση. Δηλαδή κάθε σπόρος περιλαμβάνει πολύ περισσότερα γονίδια από αυτά που έχουν οι ποικιλίες της βιομηχανίας. Επομένως είναι προσαρμόσιμοι στις κλιματικές αλλαγές, εξελίσσονται σε ισορροπία με τυχόν ασθένειες και αναπτύσσουν γονίδια αντίστασης, ιδιότητες που τα καταστούν πολύτιμα για την γεωργική βιοποικιλότητα και επομένως για την μελλοντική μας διατροφική επάρκεια και ασφάλεια.
Οι σπόροι των γεωργών, επιπλέον, είναι πολύτιμοι για την δημιουργία νέων ποικιλιών από τη βιομηχανία. Εάν όμως οι παραδοσιακές ποικιλίες δεν καλλιεργούνται, κινδυνεύουν να εξαφανισθούν, και μαζί με αυτές να χαθεί ο γενετικός πλούτος της χώρας μας αλλά και η πολύτιμη γνώση και παράδοση της γεωργίας. Οι Τράπεζες σπόρων είναι χρήσιμες, ωστόσο χωρίς την καλλιέργεια των παραδοσιακών ποικιλιών στον αγρό, ουσιαστικά δεν επαρκούν.
Αποδεδειγμένα, επίσης, οι σπόροι των γεωργών είναι κατάλληλοι για μια ήπια μορφή γεωργίας, χαμηλών εισροών, σε οικογενειακό, τοπικό αλλά και εθνικό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία μπορεί να στερήσει τους πολίτες από το δικαίωμα επιλογής μοντέλου γεωργίας, αλλά και μοντέλου διατροφής, κάτι που αντίκειται στην ευρωπαϊκές αξίες της ελευθερίας επιλογής.
Στους παραπάνω λόγους εντάσσεται και το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε δει την υπερβολική συγκέντρωση δύναμης της Βιομηχανίας σπόρων. Δέκα μόνον πολυεθνικές εταιρίες καλύπτουν ήδη το 73% της παγκόσμιας εμπορικής κυκλοφορίας σπόρων της βιομηχανίας. Οι μεγάλες αγροχημικές εταιρίες εξαγοράζουν συνεχώς μικρές και μεσαίες εταιρίες παραγωγής σπόρων, επιβάλλοντας έτσι μια εντατικής μορφής χημική γεωργία, χωρίς περιθώρια επιλογής για όσους καλλιεργητές επιλέγουν ήπιου τύπου πολυλειτουργικά συστήματα γεωργίας.
Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, ως υφίσταται και ως προτείνεται να εξελιχθεί, θεωρούμε πως ουσιαστικά υποβοηθά τη Βιομηχανία να ανταγωνιστεί αθέμιτα τους σπόρους των γεωργών. Ένα επικίνδυνο ολιγοπώλιο δείχνει να έχει δημιουργηθεί, εξαλείφοντας τις δυνατότητες επιλογής, με άμεσο επομένως κίνδυνο για την διατροφική επάρκεια, την ελευθερία επιλογής και εντέλει τη Δημοκρατία.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, σήμερα καλλιεργείται μόνον το 10% των παραδοσιακών ποικιλιών που βρίσκονταν υπό καλλιέργεια πριν 100 χρόνια. Αυτό το γεγονός είναι καταστροφικό για τη βιοποικιλότητα, δηλαδή για τη συνέχεια της ζωής. Με τη σωστή αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας θεωρούμε ότι μπορούμε να σώσουμε αυτό το υπόλοιπο 10%.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα όφειλε να είναι από τους πρώτους που θα σταματήσουν αυτή την άδικη και εγκληματική για την γεωργία και τους καλλιεργητές πολιτική. Θεωρούμε πολιτικά και προσωπικά υπεύθυνους τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη συνεχή μείωση της γεωργικής βιοποικιλότητας και την ουσιαστική διάβρωση της Δημοκρατίας που συντελείται.
Κα Δαμανάκη,
Μπορείτε να συμβάλλετε στην αποτροπή της επικείμενης νομοθεσίας, καταψηφίζοντας το νέο νομοσχέδιο για την εμπορία των σπόρων που πρόκειται να υποβάλλει η DG SANCO. Η ευκαιρία να αλλάξει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, προάγοντας την ελεύθερη κυκλοφορία των σπόρων των γεωργών και διασφαλίζοντας τον τεράστιο γεωργικό πλούτο χωρών όπως η Ελλάδα, είναι ακριβώς τώρα.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς, όλοι, θα είμαστε εδώ να προασπίσουμε αυτές τις αξίες.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Ελληνικές Οργανώσεις διάσωσης και διάδοσης παραδοσιακών σπόρων, Περιβαλλοντικές και Οικολογικές οργανώσεις και φορείς.

πηγή: Πελίτι


Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Ένας υπέροχος άνθρωπος




Αυτήν τη φορά δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις. Άλλωστε, αλλού είναι ο νους μου τον τελευταίο καιρό, και ιδίως αυτές τις μέρες. Αν ήταν να γράψω κάτι κοινωνικό, θα είχε τίτλο κάτι σαν «Μια ακόμα απόδειξη ότι δεν υπάρχει Θεός». Γιατί, αν υπήρχε, ο τελευταίος που θα ’πρεπε να πάρει από τη ζωή ήταν ο φίλος που έχασα πρόσφατα. 

Ο Πέτρος Βέττας ήταν ένας υπέροχος, πανέξυπνος, αυτοδημιούργητος άνθρωπος, που ακόμα και όταν απέκτησε χρήματα, δεν έχασε καθόλου την τρυφερότητα και την ανθρωπιά του. Αντίθετα, αισθάνθηκε ότι ήταν πλέον σε θέση να βοηθήσει περισσότερο αυτούς που είχαν ανάγκη.

Πριν από μερικά χρόνια του σύστησα τη διευθύντρια του «18 Άνω» Κατερίνα Μάτσα, η οποία, όταν τη ρώτησε τι χρειαζόταν, είπε ότι ήθελε έναν ειδικό χώρο φιλοξενίας για μητέρες σε απεξάρτηση με μικρά παιδιά. Αγόρασε μια πολυκατοικία, την ανασκεύασε με τη βοήθεια της γυναίκας του της Νανάς και την παρέδωσε. Υπολογίζω ότι θα του κόστισε κάπου 1,5 εκατ. ευρώ. Δεν το ξέρει σχεδόν κανείς, γιατί ήταν υπέρ της πραγματικής, όχι της τηλεοπτικής φιλανθρωπίας.

Το μοναδικό κριτήριό του ήταν αν η βοήθεια άξιζε τον κόπο. Στην περίπτωση του «18 Άνω» ήταν η διαπίστωσή του για την ευσυνειδησία και την αποτελεσματικότητα με τις οποίες λειτουργούσε αυτός ο φορέας, παρότι ανήκε στον δυσφημισμένο δημόσιο τομέα. Ονειρευόταν μια χώρα σύγχρονη, ανεπτυγμένη και αξιοπρεπή, κοινωνικά δικαιότερη από τη σημερινή. Όταν ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος της Attica, παρήγγειλε δύο καινούργια επιβατικά πλοία, φρόντισε να τα κατασκευάσει με τα καλύτερα υλικά, να ταιριάζουν στις ελληνικές συνθήκες, και καμάρωνε ότι θα βοηθούσαν τον ελληνικό τουρισμό.

Ήταν η προσωποποίηση της γενναιοδωρίας. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε άνθρωπος που να γνώριζε έστω και λίγο και να μην προσφερόταν να βοηθήσει, αν παρουσιαζόταν η ανάγκη. Για να τον πειράξω, του είπα μια φορά ότι ήταν σαν εκείνους στα τηλεπαιχνίδια γνώσεων, όπου όταν κάποιος ζορίζεται, τηλεφωνεί για να ζητήσει βοήθεια. Λίγες μέρες πριν, βαριά άρρωστος, τακτοποίησε έναν ναυτικό που έμαθε ότι είχε αρρωστήσει. Για όλους εμάς τους στενούς του φίλους ήταν ο φύλακας-άγγελός μας. Έναν μήνα πριν, κι ενώ ήδη ήταν κατάκοιτος, είπε σε έναν φίλο του, που είχε επίσης αρρωστήσει: «Μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ».

Είχε μεγάλη αγάπη για της ζωής το παιχνίδι, γι’ αυτό το πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με θάρρος, αξιοπρέπεια και, όπως πάντα, απαράμιλλο χιούμορ. Τους τελευταίους δύο μήνες χρησιμοποιούσε αναπηρικό καροτσάκι και για να κάνει πλάκα παρίστανε τον Σόιμπλε. Όταν ένας παιδικός του φίλος αρρώστησε κι αυτός από καρκίνο του πνεύμονα, μόρτηδες και οι δύο από τη Φωκίωνος Νέγρη όπου μεγάλωσαν, τον έπεισε να βάλουν στοίχημα ποιος θα πεθάνει τελευταίος. Τα στοιχήματα ήταν από τις αδυναμίες του, αλλά, όπως πάντα, τον ενδιέφερε μόνο το παιχνίδι: ποτέ δεν ζητούσε τα λεφτά.

Αυτοί που τον γνώριζαν ήξεραν πόσο καθαρός και τίμιος ήταν. Μόνο τελευταία, που έπρεπε να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του πριν από το τέλος, χρειάστηκε να κάνει κάποια χαρτιά για όσους φίλους και γνωστούς τού είχαν δώσει χρήματα για να τα επενδύσει, χωρίς το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο. Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο που θα έριχνε τον άλλο. Αλλά και το πρώτο πειραχτήρι.

Οι πλάκες που σκαρώσαμε μαζί θα μπορούσαν να γίνουν κινηματογραφική ταινία. Πριν από μερικά χρόνια του την έφερα: κανονίσαμε να πάμε μαζί για check up, που περιλάμβανε κολονοσκόπηση. Την προηγούμενη μέρα, κι ενώ είχε ήδη πιει όλο το καθαρτικό, έβαλα μια φίλη να του τηλεφωνήσει, παριστάνοντας τη γραμματέα του γιατρού, για να του πει ότι η εξέταση αναβαλλόταν. Τσίμπησε για 10 λεπτά. Από τότε είχα πάντα τον νου μου, περιμένοντας την πλάκα με την οποία θα έπαιρνε τη ρεβάνς.

Τον τελευταίο καιρό έβλεπα στον ύπνο μου ότι μου την έχει στήσει, παριστάνοντας τον βαριά άρρωστο. Τον θάψαμε στον Πόρο, που τόσο αγαπούσε. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει πέτρα καλής πράξης στο νησί που να μη βρισκόταν από κάτω. Πρώτη φορά βρέθηκα σε κηδεία απ’ την οποία κανείς δεν ήθελε να φύγει, τόσο απίστευτη φαινόταν σε όλους η φυγή του. Έφυγα τελευταίος, όταν καπάκωσαν με τα χώματα το φέρετρο. Είχα μέχρι και εκείνη τη στιγμή την ελπίδα ότι θα το άνοιγε: «Ρε μαλάκα, πλάκα σας έκανα». 

 Στέλιος Κούλογλου, στην lifo.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Γιατί η βροχή μυρίζει όμορφα




Μπορεί το καλοκαίρι να βρίσκεται προ των πυλών, ωστόσο αρκετές ρομαντικές ψυχές αναρωτιούνται ακόμα γιατί η βροχή μυρίζει ωραία. Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η όμορφη μυρωδιά οφείλεται στην πέτρα και στον ιχώρα, που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «το αίμα των θεών». Συγκεκριμένα, στις πέτρες και στο έδαφος συσσωρεύεται ένα μείγμα ελαίων, τα οποία εκκρίνουν δένδρα και φυτά. Όταν το μείγμα ενώνεται με το νερό, απελευθερώνεται η γνωστή σε όλους μας μυρωδιά.
Πέρα, όμως, από την καθαρώς επιστημονική εξήγηση, υπάρχει κι αυτό που η Νταϊάνα Γιανγκ, καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, αποκαλεί «πολιτισμική συναισθησία». Αυτό σημαίνει πως το ανθρώπινο είδος έχει συνδέσει από τις απαρχές της εμφάνισής του τη βροχή με τη βλάστηση, την ανθοφορία της φύσης και με την καρποφορία δένδρων και φυτών που τους θρέφουν, γι’ αυτό κι αντιλαμβάνεται τη μυρωδιά της ως κάτι πολύ όμορφο.

Πηγή: www.koutipandoras.gr


Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Η ιδιωτικοποίηση του νερού





Το «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης.
(Μπορείτε να δείτε το ρεπορτάζ στη διεύθυνση:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=BW9P15X2Dto)
Το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας, όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400% και συνεχίζουν με αύξηση 6% κάθε χρόνο. «Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν. Δεν είναι καλό», λένε οι κάτοικοι της περιοχής, που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση.
Το 8λεπτο βίντεο  στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς του νερού», ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις. Όσο για το ποιους έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier, ο ισχυρός άντρας της Κομισιόν, το ρεπορτάζ μάς πληροφορεί ότι είναι το Steering Group, που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου.
«Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ» δηλώνει ο Barnier. «Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο, απαντάω ναι» λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων...
«Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα ή μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων; Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν. Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς.» Με αυτές τις φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης. Της γερμανικής... Και στα δικά μας!

Πηγή: www.savegreekwater.org



Κι ένα σχετικό άρθρο από το διαδίκτυο:

Οι κλέφτες των νεφών

Είναι ωραία τα σύννεφα. Κι όταν είναι ένα μοναχό του, στη μέση ή στην άκρη του ορίζοντα, και μοιάζει σα να ξέμεινε απολαμβάνοντας την μοναξιά του. Κι όταν είναι πολλά, μαζεμένα, γκρίζα και βαριά. Κι όταν είναι λίγα, και σέρνονται αργά-αργά ή τρέχουν, λες και είναι τα κουτάβια του ουρανού που παίζουν.
Ποτέ δεν τα βλέπουμε όμως σα νερό! Κι όμως, τα σύννεφα είναι το νερό μας! Το νερό που εξατμίστηκε, το νερό που θα ξαναγυρίσει. Ένας πλανήτης χωρίς σύννεφα θα ήταν βαρετός και μονότονος. Ένας πλανήτης χωρίς σύννεφα νερού θα ήταν απλά νεκρός. Κι αν μας τα κλέψουν; Αν, καθώς τ’ αγναντεύει κανείς, αρχίσει να διακρίνει logos ιδιοκτησίας;
Το νερό λοιπόν. Κάτι ειπώθηκε (και γράφτηκε) στα τέλη του 2004 επ’ αυτού:
Η τεχνολογία της εμπορευματοποίησης στηρίζεται στην επιστήμη της κατασκευής αναγκών και επιθυμιών. Κι αυτή, με τη σειρά της περιστρέφεται γύρω από τη δημιουργία ελλείψεων. Υπάρχει μια αντίθεση στις λέξεις «δημιουργία ελλείψεων», που, αν τη σκεφτεί κανείς, συμπεραίνει (και σωστά) ότι είναι εκτρωματική. Αλλά τέτοια ακριβώς είναι η αλήθεια του καπιταλισμού. Χωρίς τη δημιουργία και τον έλεγχο της σπανιότητας, κάθε εμπορευματοποίηση θα έχανε τη νομιμοποιητική της θεμελίωση. Και η κατασκευή της σπανιότητας δεν είναι απλή. Περιλαμβάνει το χειρισμό ενός πλήθους παραμέτρων των ανθρώπινων συμπεριφορών και των κοινωνικών σχέσεων.
Μιλώντας για το νερό, η σπανιότητά του, για εκατοντάδες αιώνες, ήταν συνάρτηση φαινομένων ανεξέλεγκτων από την κοινωνική θέληση και τον ανθρώπινο σχεδιασμό. Με πίστη σε θεούς ή χωρίς αυτήν, το κλίμα σε κάθε τοπική του έκφανση ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για την έλλειψη ή περίσσεια νερού. Όποια κοινωνική τεχνογνωσία αναπτύχθηκε ποτέ σχετικά με την εκμετάλλευση του νερού (και έχουν αναπτυχθεί πολλές τέτοιες, αξιοθαύμαστες ακόμα και σήμερα) αφορούσε την εξωτερική σχέση των κοινωνιών με τον κύκλο του νερού. Οι εποχές λειψυδρίας όπως εκείνες των πλημμυρών (σε όσες ζώνες του πλανήτη υπήρχαν τέτοιες διακυμάνσεις στις βροχές) ήταν εξίσου καταστροφικές και άρα θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να επέμβει στον κύκλο του κλίματος και του νερού. Παρεκτός με προσευχές. Για τις κοινωνίες του ώριμου καπιταλισμού η σχέση με το καθαρό νερό εξελίχθηκε διαφορετικά.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη, που κατά τους απολογητές της είναι το πλέον λαμπρό κατόρθωμα τμήματος του ανθρώπινου είδους από καταβολής ζωής στον πλανήτη, κατασκεύασε σιγά-σιγά και «ασυνείδητα» μια ορισμένη έλλειψη νερού. Από ένα σημείο και μετά (τις τελευταίες 3 δεκαετίες) η κατασκευή αυτής της έλλειψης άρχισε να γίνεται μισοσυνειδητή. Και έχουμε φτάσει στο σημείο που είναι όλο και περισσότερο σχεδιασμένη.
Η συνηθισμένη ρητορεία τα τελευταία χρόνια ξεκινάει με μια επιβλητική παρέλαση αριθμών. Ο πλανήτης γη σκεπάζεται κατά 70% από νερό… Αλλά απ’ αυτό «μόνο» το 2% είναι καθαρό… Και απ’ αυτό «μόνο» το 0,5% είναι προσβάσιμο για ανθρώπινη χρήση (το υπόλοιπο είναι κυρίως παγωμένο στους πόλους…) Μόνο, μόνο, μόνο! Αμέσως αυτή η ραγδαία μετάπτωση από τον αριθμό 70 στον αριθμό 2 κι ύστερα στον αριθμό 0,5 είναι μια χοντροκομμένη παράσταση σπανιότητας. Χοντροκομμένη, αφού γίνεται μεν αντιληπτή σαν ακραία «συρρίκνωση ποσότητας», χωρίς όμως να μπορεί κανείς εμπειρικά να καταλάβει ούτε σε τι ποσότητες αντιστοιχεί, ούτε σε τι χρήσεις. Κάποιος ειδικός θα πεταχτεί εδώ και θα συμπληρώσει ότι το καθαρό νερό των βροχών που πέφτουν στη γη κάθε χρόνο είναι 40 με 50 χιλιάδες κυβικά χιλιόμετρα -ένας όγκος που δεν μπορούμε να συλλάβουμε.
Αλλά τι είναι αυτό το νερό; «Πολύ» ή «λίγο»; Όχι αρκετό σίγουρα, αφού έτσι μας λένε! Αν ζούμε σε ένα πλανήτη τόσο «πλούσιο» σε νερό, γενικά (70%) και τόσο συγκριτικά «φτωχό» (0,5%) σε καθαρό νερό, τότε βρισκόμαστε στα πρόθυρα της δυστυχίας. Πώς δεν το είχε προσέξει κανείς τόσους αιώνες ότι διαλέξαμε λάθος πλανήτη και λάθος γαλαξία;
Και η παρέλαση των αριθμών συνεχίζεται απειλητική. Το νερό δεν συγκεντρώνεται εκεί που ζουν οι διψασμένοι και για κάποιον όχι ιδιαίτερα μυστηριώδη λόγο, ενώ οι πλούσιοι των καπιταλιστικών κοινωνιών φτιάχνουν τα καταφύγιά τους μακριά από τις πόλεις, οι φτωχοί συρρέουν σ’ αυτές… Πρόβλημα, μεταξύ άλλων και νερού… Ύστερα η κατανάλωση νερού παγκόσμια διπλασιάζεται κάθε 20 χρόνια… Μήπως κάποιοι απεργάζονται το φρικτό θάνατό μας από τη δίψα; Εδώ κι εκεί φαίνεται ότι διψάνε κιόλας στ’ αλήθεια… Μήπως πλησιάζουμε στη στιγμή της αποκάλυψης;
…Σαν υλικό, το Η2Ο,το νερό του πλανήτη, δεν δημιουργείται από κανέναν. Δεν κατασκευάζεται. Ούτε καταστρέφεται ή εξαφανίζεται, πλην εκείνων των (ελαχίστων) ποσοτήτων του, που δεσμεύονται σε μόρια υλικών που παράγονται με χημικές αντιδράσεις. Μιλώντας γενικά, η ποσότητα νερού στο σύνολό της, και η ποσότητα πόσιμου νερού (που δημιουργείται διαρκώς απ’ τη φυσική απόσταξη της εξάτμισης επιφανειακών υδάτων) παραμένει σταθερή. Εκείνο που μπορεί να αλλάζει και τελικά εκείνο που έχει αλλάξει σημαντικά, είναι αφενός η χρήση και αφετέρου τα περιεχόμενα του νερού πέραν του υδρογόνου και οξυγόνου. Σ’ αυτά τα δυο πεδία, της σύστασης του νερού, είναι που η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει υπάρξει παθολογικά καθοριστική.



Σάββατο 13 Απριλίου 2013

"Τσιάτσκες"




Το αγριολούλουδο που βγαίνει πρώτο την άνοιξη και φωτίζει τα καταπράσινα λιβάδια. Η «τσιάτσκα», όπως την ξέρουμε στον τόπο μας, από μια ονομασία που μάλλον έχει σλάβικη προέλευση. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα ότι πρόκειται για το αγριοκάρδαμο και ότι έχει διάφορες χρήσεις στην πρακτική ιατρική μαγειρική, εκτός από τις λαχανόπιτες.
Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες γι’ αυτό (και για άλλα φυτά) υπάρχουν στον ιστότοπο www.alekati.gr:



Eπιστημονική Oνομασία: Capsella pursa pastoris
Άλλες Ονομασίες: τραγιά, τζουρκάς, καψέλλα, καρδιές των μητέρων, ραγιάς
Περιγραφή: Η αγριοκαρδαμούδα (Capsella pursa pastoris) είναι ένα από τα κοινά άγρια φυτά του τόπου μας που φυτρώνει την άνοιξη. Μοιάζει με άγρια λαψάνα, είναι μικρό φυτό με λεία φύλλα και λεπτό κορμό, με άσπρα άνθη και ο καρπός του, κάψα, έχει το σχήμα καρδίας ή παλιά τουλάχιστον θύμιζε το πουντζίν του βοσκού. Οι καρδιόσχημοι καρποί μοιάζουν με τα δερμάτινα πουγγιά που είχαν κάποτε οι βοσκοί, και από εκεί προέρχεται και το όνομα του «καψάκιον το βαλάντιο του βοσκού» /Capsella pursa pastoris/, ένα άλλο κοινό αγγλικό όνομα είναι «καρδιές των μητέρων», που υπενθυμίζει ότι το βότανο είναι χρήσιμο για γυναικολογικά προβλήματα.


Ιδιότητες: Η αγριοκαρδαμούδα περιέχει αμινοξέα, οργανικά οξέα, τανίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνες C και Κ, ασβέστιο, θείο και άλλα. Ολα τα συστατικά του διαλύονται σε νερό και οινόπνευμα και αυτό μας βοηθά να τα πάρουμε εύκολα χωρίς απώλειες. Η αγριοκαρδαμούδα λόγω της περιεκτικότητάς της σε βιταμίνη Κ, βοηθά σε αιμορραγίες, με εσωτερική και εξωτερική χρήση, γιατί έχει αιμοστατικές ιδιότητες. Μπορεί να βοηθήσει σε ρινορραγίες, σε πληγές που αιμορραγούν, σε αιμοπτύσεις, γαστρορραγίες, σε εντερικές αιμορραγίες, μητρορραγίες, αιματουρία και αιμορροΐδες. Είναι από τα βότανα που τακτοποιούν την πίεση. Με τα συστατικά που περιέχει μπορεί να βοηθήσει τους υπερτασικούς να ρίξουν την πίεσή τους, αλλά συνάμα τους υποτασικούς να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους. Ανήκει στην κατηγορία των βοτάνων για τους διαβητικούς, γιατί τους βοηθά να τακτοποιήσουν το ύψος του σακχάρεως τους στο αίμα. Για τις ιδιότητές του αυτές χρησιμοποιείται στην φαρμακοποιία για την παρασκευή φυτικών φαρμάκων. Συνάμα είναι τονωτικό γενικά για τον οργανισμό, τα αμινοξέα που περιέχει του παρέχουν την δυνατότητα για αναδόμηση του οργανισμού, βοηθά για μια ανοιξιάτικη αποτοξίνωση του οργανισμού και τις γυναίκες να ξεπεράσουν τα διάφορα προβλήματα της κλιμακτηρίου. Εκεί όμως που πραγματικά συστήνεται με άριστα αποτελέσματα είναι στην ατροφία των μυώνων και σε προβλήματα κλειδώσεων. Χρησιμοποιείται με εντριβές και καταπλάσματα το βάμμα του φυτού. Υπάρχουν καταγραφές για ξεπέρασμα προβλημάτων κήλης χωρίς χειρουργική επέμβαση με τη χρήση κομπρέσων από βάμμα του βοτάνου. Η αγριοκαρδαμούδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κουζίνα μας φρέσκα σε σαλάτες με διάφορα άλλα λαχανικά και βρασμένα αυγά ή και με μαγιονέζα, σε σούπες, σε βρασμένα λαχανικά με λαδολέμονο, στον ατμό για γαρνίρισμα πιάτων με κρέας και ψάρι.
.



Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Από τον Καβαλάρη

Ο λόφος του Αη-Λιά
Τα Γκουμπλάρια
Ο Πάνω Μαχαλάς
Η Αλεξόπ'λαινα
Αλώνια τον Καβαλάρη
Το αλώνι "της Σκούρτως", κοντά στο Σχολείο

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Για την προστασία του Αώου



Του Γιώργου Παπαχριστοδούλου

Τη δυνατότητα για κοινωνική διεύρυνση του μετώπου ενάντια στην εκτροπή του νερού από τις πηγές Αώου είτε προς την Παμβώτιδα είτε για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας ανέδειξε η ημερίδα που διοργανώθηκε το πρωί της Κυριακής 31 Μαρτίου στην Κόνιτσα, με πρωτοβουλία του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κόνιτσας-Πραμάντων, του τοπικού Δήμου και της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Πολιτών για την προστασία του Αώου. Ενδεικτικό της δυναμικής το γεγονός ότι έδωσαν το παρών πάνω από 100 άτομα τόσο από την Κόνιτσα όσο και τις γύρω περιοχές.
Το περιβαλλοντικό κόστος από την κατασκευή και λειτουργία του έργου είναι μεγαλύτερο από το όποιο όφελος προκύψει από την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, ενώ παράλληλα απομακρύνεται η δυνατότητα για «ήπια ανάπτυξη» της περιοχής που περικλείεται από το Εθνικό Πάρκο Βίκου-Αώου, τόνισε εκ μέρους του Φορέα ο περιβαλλοντολόγος Θανάσης Κοράκης. Αποψιλώσεις δασικών εκτάσεων, διάνοιξη δρόμων, όχληση που θα προκληθεί στα είδη, κίνδυνος εξαφάνισης προστατευόμενων ειδών, όπως η βίδρα, επικάλυψη πυθμένα της τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί στο σημείο εκτροπής με φερτά υλικά, στέρηση των παραποτάμιων οικοσυστημάτων από τα πλημμυρικά φαινόμενα που είναι απαραίτητα για τη βιωσιμότητά τους, αποτελούν ορισμένες από τις επιπτώσεις.
Με την επισήμανση ότι στόχος της διαχείρισης μίας προστατευόμενης περιοχής είναι «να αμβλύνει τις διαφωνίες, να εξομαλύνει τις διαφορές» η Ιφιγένεια Κάγκαλου, πρώην πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης της λίμνης Παμβώτιδας, ανέλυσε τη νομοθεσία όσον αφορά τις λεκάνες απορροής, στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη για γίνει πράξη τη διασυνοριακή διαχείριση των νερών του Αώου (σ.σ. εκβάλλει στην Αδριατική), όπως άλλωστε προβλέπεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία («κάποτε πρέπει να συνεννοηθούμε με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας») και παράλληλα να επιτευχτεί, ως το 2015, ο στόχος της κοινοτικής οδηγίας-πλαισίου για τα νερά (3000/60) για «καλή οικολογική κατάσταση» των υδάτινων οικοσυστημάτων. Επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο, εάν γίνει η εκτροπή του Αώου; Όχι, καθότι «το πολυδύναμο έργο της εκτροπής προκαλεί α) μείωσης ροής και άρα μείωση της απορροής, β) μείωση του ζωτικού χώρου, γ) μείωση της ικανότητας να ζήσουν όλοι οι οργανισμοί, δ) διευθέτηση και τροποποίηση της κοίτης, ε) μείωση της υπόγειας υδροφορίας, στ) μετατροπή του Αώου από Υδάτινο Σύστημα σε Ιδιαίτερα Τυροποποιημένο Υδάτινο Σώμα (ΙΤΥΣ) με βάση την οδηγία». Όπως εξήγησε η κα Κάγκαλου, η μετατροπή σε ΙΤΥΣ οδηγεί σε μείωση της ανανεωτικής ικανότητας του ποταμού, «άρα αυξάνεται η αβεβαιότητα» και ταυτόχρονα μειώνονται οι προσδοκίες όσον αφορά τον στόχο να επιτευχτεί καλή οικολογική κατάσταση.
«Δεν μπορούμε να απομονώνουμε το ποτάμι, προσεγγίζοντάς το ως κυβικά νερού και να το κατατεμαχίζουμε ανάλογα με τις προσεγγίσεις μας, που είναι οικονομικές», σημείωσε από την πλευρά του ο Βασίλης Νιτσιάκος, καθηγητής Κοινωνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, αναλύοντας τις πολιτιστικές και ανθρωπολογικές όψεις που εμφανίζονται σε όλος το μήκος του Αώου, από τις πηγές στη Βωβούσα ως τις εκβολές στο Φίερι της Αλβανίας. Πρόκειται για «ένα πολιτιστικό σύστημα το οποίο δεν είναι παραγωγικό, αλλά πολιτιστικό και στο οποίο έχουν χαραχτεί συλλογικές μνήμες και η τοπική ταυτότητα. Εάν εκλείψει η βάση αυτού του συστήματος, εξαλείφεται η συλλογική μνήμη και κατ’ επέκταση η τοπική ταυτότητα». Ο Αώος «δεν είναι κυβικά νερού, δεν είναι μία κοίτη νερού. Είναι ένας ποταμός που έχει διαμορφώσει ταυτότητες, είναι πολυπολιτισμικός και πολυεθνικός αφού περνά δυο χώρες, ένας ποταμός που πάνω του μιλιούνται πάρα πολλές γλώσσες», συμπλήρωσε κι ανέφερε, ως παράδειγμα, πρόσφατη έρευνα, που δείχνει πως υπάρχει ένα μουσικό συνεχές, συνυφασμένο με τον Αώο, από τη Βωβούσα ως την Πρεμετή.



Με χαλκευμένα στοιχεία
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας αποκαλύφτηκε ακόμη ότι ΤΕΡΝΑ και ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την εκτροπή με χαλκευμένα στοιχεία, υποστηρίζοντας ότι θα χρησιμοποιηθεί μόλις το 3,3% της παροχής του Αώου. Όπως τονίστηκε, κάτι τέτοιο δεν αληθεύει, καθώς η κοινοπραξία υπολογίζει την παροχή στο σημείο όπου ο Αώος περνά στην Αλβανία και όχι στο σημείο εκτροπής! Κι αυτό, όταν είναι γνωστό ότι, ρέοντας προς την Κόνιτσα, ο ποταμός υποδέχεται τα νερά του Βοϊδομάτη και του Σαραντάπορου...

Πηγή: www.protectaoos.blogspot.com


Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Άυλη πολιτισμική κληρονομιά



Στο χωριό μας δείπνησαν χθες το βράδυ ομάδες εργασίας από το διακρατικό πρόγραμμα διά βίου μάθησης «Gruntvig». Στο πρόγραμμα συμμετέχει ο Δήμος Ζαγορίου, και άλλοι φορείς από τη Σικελία, την Κορσική, την γαλλική Προβηγκία, τη Σκωτία, την Τσεχία και τη Σλοβακία.
Το αντικείμενο του προγράμματος είναι η καταγραφή και η προβολή της «άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς» των περιοχών αυτών. Ο όρος αναφέρεται σε παραδόσεις ή ζωντανές εκφράσεις που έχουν κληροδοτηθεί από τους προγόνους μας, όπως προφορικές παραδόσεις, παραστατικές τέχνες, κοινωνικές πρακτικές, γιορτές και τελετές, γνώσεις και πρακτικές που σχετίζονται με τη φύση και το σύμπαν ή γνώσεις και τεχνικές για δημιουργία χειροποίητων κατασκευών.
Οι ομάδες αυτές αναλαμβάνουν την οργάνωση μιας διημερίδας στην περιοχή τους, φιλοξενώντας τις υπόλοιπες, με σκοπό την συνεργασία και την ανταλλαγή εμπειριών στην προσπάθεια για μια «αειφορική» τουριστική προβολή των παραπάνω περιοχών.



 .

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Εναλλακτικό Δίκτυο Συναλλαγών και Αλληλεγγύης Ιωαννίνων



Σας ενημερώνουμε ότι τα μέλη και οι φίλοι της πρωτοβουλίας πολιτών Ιωαννίνων «Τρόφιμα Χωρίς Μεσάζοντες» θα προχωρήσουν σε διανομή ποιοτικών και φτηνών ελληνικών προϊόντων.

ΔΙΑΘΕΣΗ: ΚΕΠΑΒΙ-Εθνάρχου Μακαρίου 11 

Κυριακή 14 Απρίλη 

από τις 10:00 το πρωί έως τις 14:00 το μεσημέρι


Παραγγελίες μπορείτε να κάνετε από 22/3/2013:
1.     Τηλεφωνικά στο 26510-71230 τις ώρες 9:00-14:00
2.     Συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική αίτηση παραγγελίας, που υπάρχει στον ιστότοπό μας: http://trofima-xoris-mesazontes-ioannina.blogspot.gr

Τιμές και προϊόντα 

Η ποιότητα όλων των προϊόντων έχει διασφαλιστεί με υπογραφή συμφωνητικού από όλους τους παραγωγούς, καθώς και με την υποβολή όλων των απαραίτητων νόμιμων πιστοποιητικών.
Ελαιόλαδο: Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο φετινής παραγωγής (2012-2013) από το Νομό Αιτωλοακαρνανίας, σε συσκευασία μεταλλικού δοχείου χωρητικότητας 5Lt στην τιμή των 16 ευρώ. 
Ρύζι από Μονοκλησσιά Σερρών σε συσκευασίες 3-5 κιλών :
α) καρολίνα 1 ευρώ το κιλό, 
β) νυχάκι 0,90 λεπτά το κιλό,
γ) κίτρινο 1 ευρώ το κιλό, και
δ) καστανό 0,90 ευρώ το κιλό  
Αλεύρι από Τύρναβο σε συσκευασίες 10 κιλών:
α) για όλες τις χρήσεις 0,58 λεπτά το κιλό,
β) σκληρό ( για χωριάτικο ψωμί ) 0.62 λεπτά το κιλό
γ) ολικής 0,70 το κιλό και
δ) καλαμποκάλευρο 0,70 λεπτά το κιλό
Ελιές Καλαμών
3,5€ το κιλό (χύμα σε σακουλάκι)
Συσκευασίας πλαστικού δοχείου 1,0 Kg στην τιμή  των 3,00€ το δοχείο σε άλμη, ξίδι και ελαιόλαδο (καθαρό βάρος 0,650kg)
Ελιές Άμφισσας  
Πράσινες ελιές Άμφισσας, Συσκευασία: Δοχείο πλαστικό, Καθ. Βάρος 2.300γρ. σε αλάτι, νερό, ξύδι και ελαιόλαδο, και η τιμή ανέρχεται στα 6 ευρώ το δοχείο.
Θρούμπες (ζαρωμένες) Άμφισσας, Συσκευασία: πλαστική σακούλα μη αεροστεγή (λόγω μη ολοκλήρωσης της ζύμωσης) σε ξύδι, ελαιόλαδο και ρίγανη με δυνατότητα επιλογής βάρους και η τιμή ανέρχεται στα 3 ευρώ το κιλό.
Μαύρες ελιές Άμφισσας, Συσκευασία: Δοχείο πλαστικό, Καθ. Βάρος 2.300 γρ. σε αλάτι, νερό, ξύδι και ελαιόλαδο, για να είναι έτοιμες για κατανάλωση και η τιμή ανέρχεται στα 7 ευρώ το δοχείο.

Η δημιουργία της Πρωτοβουλίας πολιτών
Μετά από μαζική συνέλευση, στις 22/11/2012 στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, συγκροτήθηκε και ξεκίνησε να εργάζεται η ανοιχτή επιτροπή της πρωτοβουλίας πολιτών για τα «Τρόφιμα χωρίς μεσάζοντες».
Η κρίση όλο και μεγαλώνει διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό, δημιουργώντας συνεχώς προβλήματα ακόμη και στην προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης για όλο και περισσότερους πολίτες.
Σ αυτούς τους καιρούς είναι επιτακτική ανάγκη να αντιδράσουμε, να αναπτύξουμε δραστηριότητες,  έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας κοινωνικός πυρήνας αλληλεγγύης.
Εθελοντικά ξεκινάμε την δράση ΤΡΟΦΙΜΑ ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ, έχοντας σκοπό να εξασφαλιστούν τρόφιμα χωρίς την μεσολάβηση μεσαζόντων.
Μέσω της δράσης ΤΡΟΦΙΜΑ ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ:
Ερχόμαστε άμεσα σε επαφή με τον παραγωγό και τον καταναλωτή, παρακάμπτοντας τον μεσάζοντα και το σούπερ μάρκετ. Έτσι, πετυχαίνουμε χαμηλές τιμές για τα προϊόντα που χρειαζόμαστε όλοι μας.
·   Πιέζουμε για να πέσουν οι τιμές γενικότερα. 
·   Προωθούμε τους συνεταιρισμούς καταναλωτών και παραγωγών. 
·   Στηρίζουμε τους ανέργους και τους αγώνες των εργαζομένων, προωθούμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια.
Μέλος της κίνησης μπορεί να γίνει κάθε πολίτης που συμφωνεί με τις γενικές αρχές της και ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΕΝΕΡΓΑ στη λήψη και εκτέλεση των αποφάσεών της. Τα μέλη της είναι ισότιμα, δεν υπάρχουν οργανωτικά επίπεδα και μόνιμος διαχωρισμός καθηκόντων. Οι συνελεύσεις και οι επιτροπές της συζητούν, αποφασίζουν και συντονίζουν τις δραστηριότητές της. Για να γίνει κάποιος μέλος, συμπληρώνει τη Δήλωση Συμμετοχής, που υπάρχει στην ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας,

Στις 20/2/2013 πραγματοποιήθηκε στα Λιθαρίτσια συνάντηση πολιτών, με σκοπό την δημιουργία του Εναλλακτικού Δικτύου Συναλλαγών και Αλληλεγγύης στην πόλη μας. 
Έγινε αναλυτική συζήτηση για την «κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία», για μια οικονομία που δεν θα στηρίζεται στη επιδίωξη του κέρδους, αλλά στη βάση της δημιουργούμενης αξίας και των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων. 
Η συζήτηση ήταν δημιουργική και κατέληξε σε μια γενική συμφωνία αρχών, ώστε να πετύχουμε τη μεταξύ μας δικτύωση, τους στόχους, τους τρόπους και τη συνεργασία στο ζήτημα της συγκρότησης του δικτύου και της δημιουργίας ψηφιακής εναλλακτικής νομισματικής μονάδας πίστωσης, με στόχο την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά της τοπικής κοινωνίας. 
Αποφασίστηκε η συγκρότηση του Εναλλακτικού Δικτύου Συναλλαγών και Αλληλεγγύης, του οποίου οι αρχές και το καταστατικό θα προκύψουν από την συνέλευση των μελών του δικτύου στις αρχές Απριλίου.
Η ενημέρωση για την ακριβή ημερομηνία θα γίνει με αποστολή email, καθώς και με ανάρτηση σχετικής ανακοίνωσης στον δικτυακό τόπο: http://enalaktiki-topiki-oikonomia-ioannina.blogspot.gr
Το κυρίαρχο χρηματικό και τραπεζικό σύστημα, όπως είναι δομημένο επάνω στην τοκογλυφία και την συγκέντρωση της εξουσίας και του πλούτου, έχει επιφέρει φτώχεια, αθλιότητα και αδικία στο ανθρώπινο γένος, αδιαφορώντας παράλληλα για το περιβάλλον και τους άλλους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη Γη. Είναι ένα σύστημα του οποίου τις επιπτώσεις βιώνουμε πολύ σκληρά και στην χώρα μας και θα πρέπει να ξεπεραστεί. 
Ας κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ότι απαιτούν οι περιστάσεις για να σώσουμε τις ζωές μας. 
Υπάρχει και άλλος δρόμος, αυτός του κόσμου της εργασίας, της αξιοπρέπειας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

(Τα τοπικά συστήματα εμπορικών ανταλλαγών (Local Exchange Trading systems, επίσης γνωστά και ως Συστήματα LET) ξεκίνησαν από δημοκρατικά οργανωμένες, μη κερδοσκοπικές κοινοτικές υπηρεσίες, οι οποίες παρέχουν μια υπηρεσία πληροφοριών στην κοινότητα και καταγράφουν τις συναλλαγές των μελών τους για τις ανταλλαγές αγαθών και υπηρεσιών, χρησιμοποιώντας ως μέσο ανταλλαγής στην περιοχή μονάδες του εναλλακτικού συστήματος.
Σε ορισμένες περιοχές, π.χ. στο Τορόντο, έχει ονομαστεί «Σύστημα Τοπικής Απασχόλησης και Εμπορίου». Στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας, ήταν γνωστά ως «Τοπικά Συστήματα Μεταφοράς Ενέργειας».
Ο Μάικλ Λίντον καθιέρωσε τον όρο «τοπικό σύστημα εμπορικών συναλλαγών» το 1983 και για ένα διάστημα διηύθυνε το Σύστημα LET στην Κοιλάδα Comox, στο Courtenay της Βρετανικής Κολούμπια. Το σύστημα που σχεδίασε προοριζόταν για συμπλήρωμα του εθνικού νομίσματος και όχι για αντικατάστασή του, αν και υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που έχουν καταφέρει να αντικαταστήσουν τη χρήση του εθνικού νομίσματος με ευρηματική χρήση των LETS.
Τα δίκτυα LETS χρησιμοποιούν άτοκες τοπικές μονάδες πίστωσης, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να γίνονται άμεσες ανταλλαγές νομισμάτων.
Για παράδειγμα, ένα μέλος μπορεί να κερδίσει μονάδες πίστωσης, προσφέροντας την φροντίδα παιδιών σε ένα άτομο και να τα ξοδέψει αργότερα σε ένα ξυλουργείο, πιστώνοντας ένα άλλο άτομο στην ίδια κοινωνική ομάδα. Το LETS, σε αντίθεση με άλλα τοπικά νομίσματα, δεν εκδίδει τυπωμένα χαρτονομίσματα, αλλά οι συναλλαγές καταγράφονται σε μια κεντρική μηχανογραφική περιοχή, ανοιχτή και διαθέσιμη για χρήση σε όλα τα μέλη. Καθώς κάποια πίστωση καταγράφεται από τα μέλη του δικτύου, προς όφελος των ίδιων των μελών, τα LETS θεωρούνται συστήματα αμοιβαίας πίστωσης.)
.