Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Συναυλία του Δημήτρη Υφαντή στη Βελλά



Στον επιβλητικό προαύλιο χώρο της ιστορικής σχολής Βελλάς, που πέρυσι έκλεισε έναν αιώνα συνεχούς προσφοράς πνευματικών ανθρώπων εντός κι εκτός συνόρων της Ηπείρου, στις 31 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης, με θέμα τα λαϊκά και κινηματογραφικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Την ευθύνη της διοργάνωσης έχει ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Βροντισμένης, υπό την αιγίδα του δήμου Πωγωνίου, που προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες, όχι μόνο μέσα από την οικολογική τους δράση, αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, θα υπάρχει όμως μια προαιρετική προσφορά τροφίμων μακράς διάρκειας (μακαρόνια, ρύζι, γάλα εβαπορέ, κ.α..), τα οποία θα συλλέξει ο Δήμος Πωγωνίου και θα τα προσφέρει σε οικογένειες της περιοχής που τα έχουν ανάγκη.
 Τα λαϊκά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη εξακολουθούν να εκφράζουν με την ίδια ένταση και τις σημερινές γενιές, όπως και τις παλιότερες. Στόχο έχουν να ενώσουν τις καρδιές των ανθρώπων και να ξεχυθούν με δύναμη απ’ τα στόματα όλων, αντηχώντας σαν από ένα στόμα, πάνω στις αιωνόβιες πέτρες της σχολής. Την ευθύνη του προγράμματος, καθώς και την ερμηνεία των τραγουδιών, έχει ο αγαπημένος Ηπειρώτης τραγουδιστής Δημήτρης Υφαντής, που συντροφιά με την Σοφία Ζώη και άλλους έξι εξαίρετους μουσικούς θα αποδώσουν με τη σοβαρότητα που τους ταιριάζει, τα τραγούδια του μεγάλου συνθέτη. Η συναυλία θα ξεκινήσει περίπου στις 9 μ.μ., αμέσως μετά το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, έτσι όπως φαίνεται από τους πέτρινους εξώστες της σχολής.

.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Καλά του κάνανε του Αλβανού;


Γράφει ο Νίκος Άγκο

Με ανακούφιση μετέδωσαν τα μέσα, την είδηση ότι «ο Αλβανός κακοποιός και δραπέτης Μαριάν Κόλα είναι νεκρός». Στα social media, έχει στηθεί κανονικό πάρτι από τους οπαδούς της τάξης και της ασφάλειας.
Ένας γνωστός μου, έμπλεος χαρά και κατακόκκινος στο πρόσωπο από την αδρεναλίνη, ανακοίνωσε στην παρέα μας πως «τον έφαγαν τον πούστη τον Αλβανό. 200 σφαίρες έπεσαν. Τον τρύπησαν από μπρος και από πίσω». Η παρέα «δαγκώθηκε» για λίγο, αφού ανάμεσά τους ήταν κι ένας Αλβανός, αλλά η γυναίκα του γνωστού αποφάνθηκε αμέσως: «Καλέ, τι σχέση έχει ο Νίκος με αυτούς; Αυτοί ήταν εγκληματίες. Πες κι εσύ, Νίκο, δεν του έκαναν καλά που τον σκότωσαν;».«Δεν ξέρω», απάντησα.
Ξέρω, όμως, πως ποτέ δεν θα έλεγα για κάποιον που σκοτώνεται, «καλά του κάνανε». Μπορεί, τελικά, να ήταν αναπόφευκτη αυτή η εξέλιξη. Μπορεί οι αστυνομικοί να μην είχαν καμία άλλη επιλογή και το έσχατο μέσο να ήταν οι πυροβολισμοί. Έστω και πισώπλατα. Έτσι συμβαίνει παντού στον κόσμο. Αυτό, όμως, τι σχέση έχει με την εθνικότητα του νεκρού; Σήμερα ήταν αυτός, την άλλη φορά ο Kώστας Πάσσαρης και αύριο, νομοτελειακά, κάποιος άλλος. Πάντα θα υπάρχουν εγκληματίες και πάντα οι αστυνομικοί θα τους κυνηγάνε. Και, δυστυχώς, καμιά φορά, και νεκροί. Από τις δυο πλευρές.
Δεν θα πω ποτέ, όμως, «καλά του κάνανε». Για κανέναν. Είναι η δική μου κοσμοθεωρία. Κοσμοθεωρία που συνάδει με τη Δημοκρατία. Και στη Δημοκρατία, υπάρχει η Δικαιοσύνη, που αποφασίζει για κάποιον, αν είναι ένοχος ή αθώος. Μόνο αυτή.
Ο θάνατος του Κόλα όμως, έδωσε ξανά αφορμές. Στους εν Ελλάδι οπαδούς του αίματος και στους συμπατριώτες του με τα ίδια ένστικτα. Το «καλά του κάνανε του πούστη του Αλβανού», που ακούγεται στην Ελλάδα, στην Αλβανία μετατρέπεται αυτόματα από τις τηλεοράσεις και τα social media σε «οι Έλληνες σκότωσαν τον Αλβανό Μαριάν Κόλα». Και όσο στην Ελλάδα «χορεύουν» πάνω στο πτώμα του, τόσο στην Αλβανία γίνεται «ήρωας». Στην ουσία, είναι η αφορμή να διατηρηθεί το προαιώνιο μίσος που δεν μας αφήνει να κοιτάξουμε χωρίς καχυποψία ο ένας τον άλλον.
Γνώμη μου είναι πως, ούτε «καλά του κάνανε του πούστη του Αλβανού», διότι καλά θα του κάνανε, αν μπορούσαν να τον συλλάβουν και να δικαστεί, ούτε «οι Έλληνες σκότωσαν τον Αλβανό Μαριάν Κόλα», διότι τον σκότωσε η αστυνομία σε συμπλοκή μαζί του. Ούτε όλοι οι Αλβανοί λέγονται Μαριάν Κόλα, ούτε όλοι οι Έλληνες σκοτώνουν Αλβανούς. Ψυχραιμία. Όπως και η αστυνομία της Αλβανίας έχει σκοτώσει μέσα στη χώρα, «συναδέλφους» του Κόλα. Όπως και η ελληνική αστυνομία έχει σκοτώσει Έλληνες κακοποιούς σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Το θέμα είναι το αίμα. Οι διψασμένοι που κυκλοφορούν δίπλα μας. Και απέναντι. Και δεν χορταίνουν ποτέ. Διότι πάντα θα υπάρχουν οι «ήρωες Μαριάν Κόλα» και πάντα θα υπάρχουν οι «καλά του κάνανε του πούστη του Αλβανού», που θα τους «ταΐζουν». Μια αιματοβαμμένη διελκυστίνδα, με άγνωστο τέλος. 
 
Αναρτήθηκε από epirusgate.blogspot.com

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Πριν το θέρο




Μαζεύω τα πεσμένα στάχια να σου στείλω λίγο ψωμί.
Μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου ό,τι έμεινε απ' τον ήλιο
να σου το στείλω να ντυθείς. Έμαθα πως κρυώνεις.
Την πράσινή σου φορεσιά να την φορέσεις την Λαμπρή!
Θα τρέξουν μ’ άνθη τα παιδιά. Θα βγουν τα περιστέρια,
κι η μάνα σου με μια ποδιά, πλατιά, γεμάτη αγάπη!
Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δένδρο θέλεις
Μ' ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου!
Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ’ ακούς; Να ‘ρθεις!

Νικηφόρος Βρεττάκος

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Απορρίφθηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων να γνωρίζουν ποια μεταλλαγμένα προϊόντα τρώνε



Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέρριψε την υποχρεωτική σήμανση σε τρόφιμα προερχόμενα από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές. 
Αν και η σχετική τροπολογία κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων του Ευρωκοινοβουλίου, λόγω της καταψήφισης από την πλειοψηφία των συντηρητικών, δεν συγκέντρωσε την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτούταν για την έγκρισή της. Η ίδια πλειοψηφία απέρριψε τροπολογία για την διεξαγωγή ανεξάρτητων μελετών για την επίπτωση των μεταλλαγμένων και άλλων “νέων τροφών” στην ανθρώπινη υγεία.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των δηλώσεων του ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη μετά το τέλος της ψηφοφορίας:
«Σήμερα είναι μία εξαιρετικά δυσάρεστη ημέρα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Καταψηφίστηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να γνωρίζουμε αν τα ζωικά προϊόντα που καταναλώνουμε προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές. Καταψηφίστηκε επίσης η αυτονόητη υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διεξάγει ανεξάρτητες μελέτες για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων και άλλων “νέων τροφίμων” στην ανθρώπινη υγεία. Και όλα αυτά όταν ενδεχομένως να υπάρχουν κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση μεταλλαγμένων, καθώς με βάσει δηλώσεων της Επιτροπής το 80-90% των ζωοτροφών περιέχουν μεταλλαγμένα, ενώ πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι μεταλλαγμένα γονιδιώματα από τις μεταλλαγμένες τροφές μπορούν να ανιχνευτούν στο γάλα των ζώων.»
Το food project καταγγέλλει αυτή τη συμπεριφορά από τους δήθεν αντιπροσώπους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τον Μάρτιο, και ξανά εν μέσω κρίσης και χωρίς ενημέρωση των πολιτών, η Κομισιόν ενέκρινε τη καλλιέργεια της γενετικά μεταλλαγμένης πατάτας Amflora της εταιρίας BASF και την εμπορία τριών ποικιλιών γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού ΜΟΝ 863 της εταιρίας Monsanto. 
Απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις απροκάλυπτα και από καιρό εκφρασμένες προθέσεις του προέδρου της κ. Μπαρόζο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε στην πρώτη έγκριση καλλλιέργειας ΓΤΟ μετά το 1998, αγνοώντας επιδεικτικά τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών για ολοκληρωτική απαγόρευση των μεταλλαγμένων. 
Πιστεύουμε λοιπόν πως η τεχνητή αυτή κρίση που περνάμε είχε και σαν σκοπό τις συγκεκριμένες αποφάσεις. Ο αντιπαθής Κίσινγκερ κάποτε είχε πει: «Όποιος ελέγχει το πετρέλαιο ελέγχει τα έθνη. Όποιος ελέγχει τη τροφή, ελέγχει τον κόσμο όλο». 
Ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς περνάνε τέτοιες αποφάσεις. Θα μου πείτε, εδώ ψωμολυσσάμε, τι μας νοιάζει μια μεταλλαγμένη πατάτα ή το μεταλλαγμένο καλαμπόκι της Monsanto; Αλλά εδώ πρέπει να πούμε ότι όπου εφαρμόστηκαν τέτοιες τεχνικές το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο. Στην Ινδία, όπου πλέον παράγεται μεταλλαγμένο ρύζι, οι αγρότες έχουν φτάσει σε τέτοια απόγνωση που αυτοκτονούν μαζικά κάθε χρόνο (δείτε έρευνα του Εξάντα στο www.exadas.gr). Στο Μεξικό η καλλιέργεια της μεταλλαγμένης σόγιας έχει καταστρέψει τα άλλα είδη χλωρίδας όπου καλλιεργείται και υπάρχουν πολλά ακόμα παραδείγματα.
Είμαστε πολύ απογοητευμένοι, γιατί χάσαμε το δικαίωμα να ξέρουμε τι τρώμε, στο βωμό του χρήματος. Η μισή ντροπή δική σας και η άλλη μισή δική μας, που δεν βγαίνουμε όλοι στο δρόμο να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. 

Πηγή: thefoodproject.gr

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

"Οίνος, ο αγαθός δαίμονας"




Μία ακόμα ποιοτική και ολοκληρωμένη παράσταση προετοιμάζει ο Σύνδεσμος Ζαγορισίων με την ετήσια παράστασή του, στο υπαίθριο θέατρο της Ε.Η.Μ αυτή τη φορά, στις 7 Ιουλίου. Η καλοκαιρινή διάθεση θα σμίξει με τον οίνο, «τον αγαθό δαίμονα», όπως τον αποκαλεί ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές.
Το σταφύλι και το κρασί, αποτελούν κύρια προϊόντα της ελληνικής γης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και η εξέλιξη του αμπελώνα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου και την εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας. Τέχνες και γράμματα με σύντροφο και εμπνευστή το κρασί, βρέθηκαν στο επίκεντρο του ελληνικού πολιτισμού και έδωσαν στην ανθρωπότητα θαυμαστά αριστουργήματα: από το θέατρο, που τη ρίζα του τη βρίσκουμε στις γιορτές προς τιμή του θεού, προστάτη και λάτρη του αμπελιού και των προϊόντων του, μέχρι την ποίηση, τη ζωγραφική, και την αγγειοτεχνία.
Το κρασί αποτελεί κατά βάση συμπλήρωμα της καθημερινής διατροφής του Έλληνα. Ιδιαίτερα στον αγροτικό χώρο, συνδέεται αναπόσπαστα με το γεύμα ή το δείπνο, όπως το ψωμί και το λάδι και θεωρείται ιερό, αφού χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται σε όλες τις θρησκευτικές τελετουργίες.
Η προσέγγιση αυτού του θέματος άφησε στο Σύνδεσμο Ζαγορισίων αναπάντητα ερωτήματα, στα οποία ελπίζει μαζί με το κοινό να βρει απαντήσεις την Κυριακή 7 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ, στο υπαίθριο θέατρο της ΕΗΜ: είναι το κρασί θεός, είναι δαίμονας; είναι φίλος είναι παγίδα; είναι ο παράδεισος ή το φίδι του; το μόνο βέβαιο είναι ότι είναι όλη η Ελλάδα κι όλη η μεσόγειος σε ένα ποτήρι, κι όσο υπερβολικό ακούγεται όλο αυτό, τόσο φιλόδοξο είναι να χωρέσει σε μια παράσταση αυτό το δώρο της ελληνικής γης και το θησαυρό αιώνων πρακτικής σοφίας, τεχνικής, επιστήμης.
Και το πιο μεγάλο μέγεθος - αμετάφραστο σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πλην της ελληνικής - είναι το μεράκι. Λέξη μαγική που ακολουθεί βήμα - βήμα τον οίνο από την καλλιέργεια του αμπελιού και τη ζύμωση μέχρι την κατανάλωσή του υπό τους ήχους παραδοσιακών οργάνων.
«Δεν είναι εύκολο σε μια βραδιά να σχηματιστεί όλη η εικόνα για αυτό το τόσο τεράστιο θέμα που ονομάζεται κρασί. Ανοίγουμε μόνο μικρά παράθυρα σε επί μέρους όψεις του κι από κει θα προλάβουμε να ρίξουμε μόνο κλεφτές ματιές. Πάντως τα μάτια και τα αυτιά είναι βέβαιο πως θα χορτάσουν από την ομορφιά των ήχων και αρμονία των βημάτων, που θα προσφέρει και φέτος η δημιουργική ομάδα του Συνδέσμου», τονίζεται σε σχετική πρόσκληση.
Βασικοί συντελεστές είναι:
Μάνος Κουτσαγγελίδης (τραγούδι και κανονάκι),
Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο, καβάλ, φλογέρα),
Θωμάς Κωνσταντίνου (ούτι, ταμπουράς),
Βασίλης Παπαγεωργίου (κλαρίνο, καβάλ),
Φώτης Παπαζήκος (τραγούδι, λαούτο),
Κώστας Καραπάνος (βιολί),
Τάσος Ντάφλος (κρουστά) και
Σαράντης Δράμαλης (τρομπέτα).
Κείμενα: Νίκη Ζούκη, Ελένη Δούβλη.
Δρώμενα, τραγούδι: Άννα Βαρτζώκα - Ντιναλέξη, Βικτώρια Ζούκη, Δημήτρης Ράπτης.
Τιμητική έκτακτη συμμετοχή Γρηγόρης Καψάλης. 
Είσοδος: 5 ευρώ.