Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Αλληλεγγύη - αυτάρκεια - μοίρασμα



Φέτος, και μετά από 22 χρόνια από την πρώτη γιορτή οικολογικής γεωργίας και χειροτεχνίας, η πόλη των Ιωαννίνων θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά την ιδέα της αλληλέγγυας οικονομίας και της οικολογικής συνεργασίας.

Σε αυτόν τον τόπο που ήταν πάντα άμεσα συνδεδεμένος με την κτηνοτροφία κι αργότερα με την γεωργία η ανάγκη για έναν άλλο τρόπο ζωής και παραγωγής, ειδικά αυτήν την εποχή της κρίσης, δεν είναι μόνο παρούσα αλλά και εφικτή αν αποφασίσουμε να επιλέξουμε μια άλλη συνθήκη για τον άνθρωπο, την γη και την τροφή του.

Η έννοια της οικολογικής γιορτής δεν έχει το νόημα της διάδοσης της βιολογικής καλλιέργειας και του στρεβλού κέρδους αλλά την διαχείριση των καρπών της γης, σαν πολίτες και σαν παραγωγοί, με όρους κοινωνικής προσφοράς, με παλιές μεθόδους καλλιέργειας, χωρίς χημικά και μεταλλαγμένα, με στήριξη στις ντόπιες ποικιλίες σπόρων και ράτσας ζώων, με εκτίμηση στα φυσικά υλικά και την χρησιμοποίηση τους.

Οι αξίες της αυτάρκειας, της αλληλεγγύης, του μοιράσματος και του σεβασμού προς στη φύση είναι οι βασικές ιδέες αυτής της γιορτής που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εναλλακτικούς τρόπους κατανάλωσης και σε δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων χωρίς μεσάζοντες και στην απευθείας δημιουργία σχέσεων συναλλαγών-ανταλλαγών μεταξύ παραγωγών και πολιτών.

Μέσα στη παγκοσμιοποιημένη οικονομία του κέρδους, της καταστροφής της φύσης και της σκόπιμης συσσώρευσης κέρδους προτείνετε μια ολική υπέρβαση των συνθηκών και των αιτιών που την δημιούργησαν, μια επανεξέταση του τρόπου που λειτουργεί η οικονομία καθώς και της σχέσης φύσης και ανθρώπινης κοινωνίας.

Το πρόγραμμα της οικογιορτής έχει ως εξής: 

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου
19:00-19:30 Ομάδα κρουστών «KrotalArta»
19:30-20:30 Ομιλία με θέμα «Αποανάπτυξη» από τον Γιάννη Μπίλλα και τον Γιώργο Κολέμπα
20:30-21:00 «Sifis… the Greek» -κουκλοθέατρο από την ομάδα «Αντράλα»
21:30 Ρεμπέτικη βραδιά με τους Ρεμπετόφιλους Ιωαννίνων

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 
10:00-11:30 Hatha yoga με την Αναστασία Παπαδοπούλου
10:30-11:00 Πώς κάνουμε παστέλι σύκου με τον Δημήτρη Μοσχούτα 
11:00-11:40 Παρασκευή χαρουπομερέντας με την Κατερίνα Κουνή 
11:00-13:00 Θεατρικό παιχνίδι με τη Λένα Παππά και τον Πέτρο Συνοδινό
11:30-13:30 Βιωματικό εργαστήρι 1 «Ακούγοντας τη φωνή της Γαίας» με τον Παντελή Ευθυμίου
12:00-13:30 Παρασκευή Γιαουρτιού με τον Χρήστο Αγγελοστογιάννη
12:00-15:00 Μελισσοκομικό καφενείο
13:30-15:00 Ομιλία με θέμα «Διατροφή και υγεία» με τον Ηλία Πιππίδη
18:00-19:30 Θεατρικό παιχνίδι με τη Βίκυ Βάββα
18:00-20:00 Ομιλία με θέμα «Διατλαντική Συμφωνία» του Γιώργου Κολέμπα και του Γιάννη Μπίλλα 
20:00-21:00 Παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Νιτσιάκου «Πεκλάρι»
21:00 Συναυλίες με τους «Αυτόπτες Μάρτυρες», τους Growunder, τον Σπύρο Γραμμένο και τους Θραξ Πανκc

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου
10:00-11:30 Hatha yoga με την Αναστασία Παπαδοπούλου
10:00-11:00 Σεμινάριο πηλοπλαστικής για παιδιά και ενήλικες από την Κατερίνα Παπανικολάου
11:00-12:00 Πολλαπλασιασμός βοτάνων και κηπευτικών με βιολογικές μεθόδους από τον «Βοτανόκηπο» (Αλέξανδρος Μουταφτσής)
11:00-12:00 Φυτεύουμε σπόρους με παιδιά από την ομάδα Πελίτι
11:30-12:30 Βιωματικό εργαστήρι 2 «Ακούγοντας τη φωνή της Γαίας» με τον Παντελή Ευθυμίου
12:00-13:00 Ομιλία με θέμα «Διατήρηση παραδοσιακών σπόρων» από την ομάδα Πελίτι
12:00-14:00 Αφήγηση παραμυθιού από τη Βίκυ Βάββα και τη Δώρα Τάτση
13:00-15:30 Νομάδα-Τρεις λαλούν 
Προβολή ταινίας και κουβέντα γύρω από τα εναλλακτικά σχολεία που υπάρχουν στον κόσμο
17:00-19:00 Faircoop: συνεταιρισμός της γης για μια δίκαιη οικονομία με τη Μαρία Τρυγώνη
19:00-20:30 Θεατρική παράσταση: «Τσιριάδα, έπος γελοίον» από τη θεατρική κολεκτίβα «Τσιριτσάντσουλες»
20:30-21:30 Ομιλία με θέμα «Βιολογικές πρακτικές σε καλλιέργειες στον νομό Ιωαννίνων» από τον γεωπόνο Γιώργο Παπάζη
21:00 Παραδοσιακό ηπειρώτικο γλέντι με τους Γιώργο Πατσούρα και Μιχάλη Μπραχόπουλο

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

"Η πιο μεγάλη δύναμη"


ZAGORIWOOD 2010-2016  “Η πιο Μεγάλη Δύναμη”

Tο πρώτο κινηματογραφικό χωριό της χώρας στα Κάτω Πεδινά του Ζαγορίου, 7 χρόνια μετά τη δημιουργία του κλείνει τον πρώτο, τον ελληνικό, κύκλο του. Στην περίοδο των αλλαγών που ζούμε -όπου και η Ήπειρος ανασυντάσσει τις δυνάμεις της αναζητώντας νέες κατευθύνσεις, φιλοδοξούμε στο άνοιγμα ενός νέου κύκλου, αυτή τη φορά στο διεθνές κινηματογραφικό - εκπαιδευτικό περιβάλλον.
Με αυτή την αφορμή σας προσκαλούμε στα Κάτω Πεδινά στις 16 Ιουλίου στις 21:00 μμ για την προβολή της πρώτης ταινίας που γυρίστηκε ποτέ στο Ζαγόρι, στα 1961, του ντοκιμαντέρ του διεθνούς φήμης έλληνα κινηματογραφιστή Ροβήρου Μανθούλη «Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ».

Αφορμή για τη δημιουργία της ταινίας ήταν η μεταπολεμική προσπάθεια της Ελλάδας να βρει «εργαλεία» και τη δύναμη για το πέρασμα σε μια νέα εποχή και την ανάπτυξη. Τώρα, μισό αιώνα μετά, η πατρίδα μας αναζητά ξανά προσανατολισμό. Πλέον όμως το σινεμά δεν είναι εδώ απλώς για να καταγράψει ή να παρακινήσει. Στην εποχή μας ο κινηματογράφος, στη νέα ψηφιακή του διάσταση, είναι και ένα εργαλείο που μόνο του ή και συνδεόμενο και με άλλους τομείς μπορεί να γίνει μοχλός και για την οικονομία χωρίς να χάνει την πολιτιστική του διάσταση.

Πρόγραμμα εκδήλωσης:
  • Καλωσόρισμα της Πολιτιστικής Εταιρείας Ζαγορίου και της κοινότητας Κάτω Πεδινών.
  • Δήμος Ζαγορίου
  • Περιφέρεια Ηπείρου
  • Ο Ροβήρος Μανθούλης προλογίζει την ταινία (8’)
  • Προβολή ντοκυμαντέρ (23’)
  • μικρό διάλλειμα - σύντομη τοποθέτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ζagoriwood
  • Ακολουθεί η προβολή 4 μικρών ντοκυμαντέρ που γυρίστηκαν στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος του ZAGORIWOOD και που αφορούν την πραγματικότητατης περιοχής (συνολική διάρκεια 45’).
  • Κρασί, τσίπουρο, μεζέδες και συζήτηση.
Η προβολή διοργανώνεται με τη συνεργασία του ΠΑΛΑΣΕ (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Λαμπριάδειος Σταθμός Έρευνας).


Νυχτερινός αγώνας δρόμου στο Ζαγόρι


Mια μικρή γιορτή στους Κήπους
Ένας αγώνας διαφορετικός, μια μικρή γιορτή για το δρομικό κίνημα, σε έναν τόπο ξεχωριστό. 
Στις 16 Ιουλίου του 2016 έρχεται ο Counterpain Zagori Night Run ως προεόρτιο του μεγάλου αγώνα του Ζαγορίου, του The North Face Zagori Mountain Running. 
 Ο νυχτερινός αγώνας των 7 χλμ. θα γίνει στις 21:00 στους Κήπους Ζαγορίου. 
Όσοι συμμετάσχουν, θα έχουν την ευκαιρία να τρέξουν στα ζαγορίσια μονοπάτια και γεφύρια, με το τελευταίο φως της ημέρας να χάνεται στο διάβα τους. Το τρίτοξο γεφύρι "Καλογερικό" και το μονότοξο γεφύρι του Κόκκορη μάς περιμένoυν όλους χωρίς κανένα κόστος συμμετοχής. 
Τρέχουμε για να ψυχαγωγηθούμε, για να απολαύσουμε το νυχτερινό ζαγορίσιο τοπίο, για να ζήσουμε μια διαφορετική στιγμή.
Όσοι επιθυμούν, μπορούν να καταβάλλουν όποιο ποσό διαθέτουν υπέρ του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια "Φλόγα" Ιωαννίνων. 
Για να μην ξεχνάμε ότι δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους χρειάζεται λίγο πιο πολύ φως.

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

8η Ηπειρωτική γιορτή Μανιταριού


Η 8η Ηπειρώτικη Γιορτή Μανιταριού διοργανώνεται 3, 4 και 5 Ιουνίου στα Άνω Πεδινά Ζαγορίου και θα τα έχει όλα: εξορμήσεις στα ηπειρωτικά βουνά, μανιταροέκθεση, μανιταρόσουπα, τρουφομακαρονάδα, χορό, μουσικά ακούσματα από τους αγαπημένους μας "ΜΑΝΙΤΑROCK" και τοπικά έντεχνα συγκροτήματα και ομιλίες.
Τη γιορτή διοργανώνει κάθε χρόνο ο Σύλλογος Μανιταρόφιλων Ηπείρου, ένας σύλλογος με πάνω από 250 μέλη, γνωστός όχι μόνο για τη συλλογή μανιταριών αλλά και για τις δραστηριότητές του με στόχο την γνώση και την προστασία της μυκοχλωρίδας.
Μην φοβηθείτε την βροχή. Οι ομιλίες θα είναι σε εσωτερικό χώρο και η διασκέδαση στην στεγασμένη αυλή της Λαμπριαδείου Σχολής. Στην αυλή θα υπάρχουν μανιταροφαγητά αλλά θα λειτουργεί και ψησταριά.
Μια ιδέα για το πρόγραμμα:
Στις 20.00 την Παρασκευή 3/6 γίνεται υποδοχή και μανιταροκουβέντα, ενώ στο χώρο της γιορτής θα λειτουργεί ψησταριά με ζωντανή μουσική.
Από τις 9.30 του Σαββάτου 4/6 ξεκινά η εξόρμηση για συλλογή μανιταριών, σε ομάδες με υπεύθυνους αρχηγούς, στην πανέμορφη γύρω περιοχή.
Το απόγευμα θα πραγματοποιηθούν ομιλίες: του Γ. Κωνσταντινίδη, του πρόεδρου Μανιταρόφιλων Ελλάδος, του ιδιοκτήτη του εστιατορίου στην Βίτσα "Κανέλα και Γαρύφαλλο" Βασίλη Κατσούπα και του Βασίλη Μυλωνά από το "TroufaClub" για τον εμβολιασμό δενδρυλλίων τρούφας.
Για όσους θέλουν, την Κυριακή 5/6 η γιορτή ολοκληρώνεται με ένα πολύ ενδιαφέρον από κάθε άποψη, περπάτημα, που συνδυάζεται με "κυνήγι τρούφας" από Δεμάτι-Βουτανσαίους στο Ανατολικό Ζαγόρι! Η Κατερίνα Νόλα, ιδιοκτήτρια του Troufaclub Zagori, είναι ειδική στις τρουφοεξορμήσεις και θα μας μάθει όλα τα μυστικά της πολύτιμης τρούφας και του κυνηγιού της.


Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Η δύναμη της θέλησης

 
Η δύναμη της θέλησης θριαμβεύει φέτος στο "6ο The North Face®Zagori Mountain Running", την κορυφαία διοργάνωση αγώνων βουνού, που πραγματοποιείται για μια ακόμη χρονιά στο Ζαγόρι, από τις 22 έως τις 24 Iουλίου.
Για πρώτη φορά σε αγώνες βουνού θα τρέξουν αθλητές με προβλήματα όρασης, που με την συμμετοχή τους στέλνουν το δικό τους δυνατό μήνυμα.
Πρόκειται για 18 αθλητές από το Ισραήλ, (4 γυναίκες και 14 άνδρες), τυφλοί και άτομα με προβλήματα στην όρασή τους, οι οποίοι μαζί με τους με συνοδούς, που θα είναι δίπλα τους σε όλη την διάρκεια του αγώνα, θα ζήσουν μια μοναδική εμπειρία.
Oλοι τους έχουν τρέξει αγώνες μεγάλων αποστάσεων και Μαραθώνιο στην άσφαλτο, ενώ κίνητρό τους για να ταξιδέψουν μέχρι το Ζαγόρι είναι η αγάπη τους για τον αθλητισμό και τη φύση. Αγαπούν ιδιαίτερα την Ελλάδα και εξέφρασαν την επιθυμία να τρέξουν στην μαγευτική διαδρομή του Ζαγορίου. Με τη συμμετοχή τους στο "6ο The North Face®Zagori Mountain Running", την οποία υποστηρίζει το Eye contact foundation, αποδεικνύουν ότι τα προβλήματα αναπηρίας δεν αποτελούν εμπόδιο για την επίτευξη των στόχων τους και στέλνουν σε όλους το μήνυμα ότι η δύναμη της θέλησης μπορεί να ξεπεράσει κάθε δυσκολία, μήνυμα που αγκαλιάστηκε από τους διοργανωτές του "The North Face®Zagori Mountain Running".
Οι τέσσερις από τους 18 αθλητές θα τρέξουν στον αγώνα των 21km και οι υπόλοιποι στα 10km.



Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Άκρα ταπείνωση

Ο λόγος του σταυρού γι’ αυτούς που χάνονται είναι ανοησία, για εμάς που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού. 
Γιατί είναι γραμμένο: Θα καταστρέψω τη σοφία των σοφών και τη σύνεση των συνετών θα απορρίψω. 
Πού είναι ο σοφός; Πού ο γραμματέας; Πού ο συζητητής του αιώνα τούτου; Δε μώρανε ο Θεός τη σοφία του κόσμου; 
Επειδή, λοιπόν, με τη σοφία του Θεού, δε γνώρισε ο κόσμος διαμέσου της σοφίας Του τον Θεό, ευδόκησε ο Θεός διαμέσου της απλότητας του κηρύγματος να σώσει εκείνους που πιστεύουν. 
Επειδή, πράγματι, οι Ιουδαίοι απαιτούν σημεία και οι Έλληνες ζητούν σοφία, ενώ εμείς όμως κηρύττουμε Χριστό σταυρωμένο, που για τους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, ενώ για τους Έλληνες ανοησία. 
Σ’ αυτούς όμως τους κλητούς, Ιουδαίους και Έλληνες, ο Χριστός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία. 
Γιατί το θεωρούμενο ως ανόητο του Θεού είναι σοφότερο των ανθρώπων και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερο των ανθρώπων. 
Βλέπετε πράγματι την κλήση σας, αδελφοί, γιατί δεν είστε πολλοί σοφοί κατά σάρκα, δεν είστε πολλοί δυνατοί, δεν είστε πολλοί ευγενείς. 
Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τα ισχυρά, 
και του ταπεινούς του κόσμου στην καταγωγή και τους εξουθενωμένους εξέλεξε ο Θεός,
αυτά που δεν είναι, για να καταργήσει αυτά που είναι, 
με σκοπό να μην καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά στο Θεό. 
Απ. Παύλος, Προς Κορινθίους Α΄ Επιστολή


Το ξέρω ότι δυσκολεύεσαι στο πρόσωπο του Νυμφίου να αναγνωρίσεις τον Θεό. Είναι γιατί δεν πιστεύεις στην αγάπη του Θεού, αλλά στις δικές σου αρετές και στα κατορθώματα σου. Εάν είχες ερωτευθεί, δεν θα σου ήταν καθόλου δύσκολο. Θα καταλάβαινες γιατί έρχεται γυμνός, ταλαιπωρημένος, πληγωμένος, και σταυρωμένος.
Είναι γιατί στον έρωτα δεν υπάρχει αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, δικαιώματα και κατακτήσεις. Αλλά παραίτηση, δόσιμο, τσαλάκωμα, θάνατος που φέρνει την ανάσταση. 
Ο Ερωτευμένος δεν ξέρει να διατηρεί την εξωτερική του εικόνα, δεν τον απασχολεί το προφίλ του, δεν σκέφτεται τον πόνο, δεν μετράει τον κόπο, την οδύνη παραμελεί και είναι έτοιμος να πεθάνει γι αυτό που αγάπησε πάνω από τον εαυτό του. 
Ο Νυμφίος της εκκλησίας έρχεται νύχτα στο πιο συναρπαστικό και σωτήριο ραντεβού με την ιστορία. Μέσα στο φως των κεριών ομολογεί τον έρωτα του για τον άνθρωπο και την πρόθεση του, να πεθάνει γι’ εκείνον. Γιατί οι αληθινά ερωτευμένοι είναι σταυρωμένοι…
π. Λίβυος 


Ποιος πίστεψε στο κήρυγμά μας; Και ο βραχίονας του Κυρίου σε ποιον αποκαλύφθηκε;
Επειδή, ανέβηκε μπροστά του σαν τρυφερό φυτό, και σαν ρίζα από ξερή γη· δεν είχε ομορφιά, ούτε κάλλος· και τον είδαμε, και δεν είχε ωραιότητα, ώστε να τον επιθυμούμε.
Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα.
Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.
Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.
Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του.
Από το 53ο κεφάλαιο του Ησαΐα

Η Ιερουσαλήμ από το όρος των Ελαιών το 1881


Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

"Δίπτυχο"

Αώος


Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης, που γιορτάζεται κάθε εαρινή ισημερία, στις 21 Μαρτίου, παραθέτουμε ένα ποίημα του Ηπειρώτη Τάσου Πορφύρη.

"ΔΙΠΤΥΧΟ"

Στη λογοτεχνική συντροφιά της Κόνιτσας
για το καλοκαίρι του 2000.

Ι. Αώος
Το κεφαλαίο Άλφα με τα σκέλη του φυτεμένα χωριστά, να ανταμώνουν στην κορφή σχηματίζοντας οξεία γωνία μεταξύ τους. Στη μέση της διαδρομής τους μια δρένια γρέντα ενώνει τα δύο μέρη, στηρίζοντάς τα, μην τυχόν κι ο άνεμος που καλπάζει θυμωμένος απ’ το φαράγγι, τα γκρεμίσει. Αριστερά, ψηλά, μια ψιλή ξεχασμένη απ’ την εποχή του πολυτονικού, μισοφέγγαρη σελήνη, παραμυθιάζει το τοπίο.
Χαμηλότερα το Ω-μέγα με τα θυμωμένα νερά του καθώς κατρακυλούν από βράχους και σκέμπια στον ύπνο των βελανιδιών, με την περισπωμένη αϊτό μ’ ανοιγμένες τις φτερούγες να ισοζυγιάζεται στον ουρανό του, συντροφεύοντάς το στην πορεία του καθώς ποτίζει δέντρα και ξεδιψάει αγρίμια, τους υπηκόους του.
Κι από κοντά το ο-μικρόν να κρατάει το ίσον σε τούτο το πολυφωνικό τραγούδι του φαραγγιού, με παρτή τον καταρράχτη που κατρακυλάει φουριόζος, και κλώστη τον άνεμο ν’ ανακατεύει φυλλωσιές και κόμες δρυάδων. Και καμιά άλλη φωνή δεν γίνεται αποδεκτή κι όταν παρ’ ελπίδα ακουστεί, το φαράγγι την επιστρέφει θυμωμένα, άγρια, επιτιμητικά. Δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις, για να εισπράξεις την οργή του. Μονάχα ό,τι λέγεται κάτω από την ευθεία του ίσου επιτρέπεται, στο ύψος των ταπεινών ανθισμένων λουλουδιών και τις αστραφτερές σταγόνες στα πέταλά τους και λίγον άνεμο πάνω τους καθώς γέρνουν προς τη μεριά των νερών, μ’ εμπιστοσύνη. Όλο τούτο το θαύμα συμβαίνει ερήμην μας -πώς θάταν αλλιώς θαύμα;- καθώς είμαστε μικρές κουκκίδες για λίγες ώρες, παράσιτα που επωφελούνται από το ζωογόνο κλίμα, και τα ίχνη των πελμάτων μας για λίγο και δυσδιάκριτα, πριν από τον άνεμο και τη βροχή.
Τέλος, το τελικό σίγμα, οφιοειδές και συριστικό να ελίσσεται γλυστρώντας προς τις σπηλιές των πηγών όπου σχεδιάζεται λεπτό προς λεπτό, μέτρο το μέτρο η διαδρομή του ποταμού. Σε ποια σημεία θα τον ανταμώνουν παραπόταμοι και χείμαρροι, σε ποιες οβίρες θα αποθέσουν οι πέστροφες τα αυγά τους, ποιους και πόσους κάμπους θα ποτίσει και σε ποια δέλτα γαλήνιος και πλήρης εποχών -σημαδεμένων από κεραυνούς κι έναστρες ευδίες -, θα ξεκουραστεί, αφήνοντας καλάμια και πουλιά να τον κατοικήσουν, καθυστερώντας την είσοδό του στη θάλασσα, την αλμυρή από τα δάκρυα των ναυαγίων.
 


ΙΙ. Η κυρία Αγγελικούλα απ’ τη Μολυβδοσκέπαστο.

Ποιες πόρτες μας ανοίγεις Αγγελικούλα απ’ τη Μολυβδοσκέπαστο, ποιες πόρτες;
Πόρτες παλιές ξύλινες, σφαλισμένες απ’ τον καιρό, ταλαιπωρημένες από τη βροχή και τον άνεμο, ένα με τον κισσό και τη σταυρωμένη μνήμη που πλέκονται πάνω της. Με το μαντήλι σου να κρύβεις μαλλιά που ξεχύνονταν ως τη μέση και τη φωνή σου να ξυπνάει λησμονημένα τραγούδια από κείνα τα λυπητερά του χωρισμού και της απόγνωσης.
Και μ’ έναν χορό στα δυο -όταν το μοιρολόι σφουγγίζει τα δάκρυά του από τον λυγμό για τους απόντες, και το γυρίζει διακριτικά σε χορό-, ν’ αμπώχνεις τον καιρό, λιγοστεύοντας την απόσταση από το αντάμωμα, λιγοστεύοντας και σένα την ίδια, δίνοντας στον Μινώταυρο της ξενιτιάς χαψιές από το δικό σου το κορμί για να μην τις πάρει απ’ τους δικούς σου.
Ποια σκέμπια σε σιγουρεύουν, ποιο θυμωμένο ποτάμι σ’ αντριεύει, ποιος άνεμος καθαρίζει τα σωθικά σου από τις πίκρες και νιώθεις λεύτερη;
Ποιος ερχομός βάζει μπουγάδα μ’ αλισίβα, καθαρίζει το σπίτι, ποτίζει τον κήπο, ανθίζει τα φυτά, κρεμάει αστραφτερές σταγόνες δρόσου στα πρωινά όνειρα καθώς καθυστερούνε στην αυλή δοκιμάζοντας ντεμπίνες από την περγουλιά; Ποια ξερικά χωράφια μετρούν τον πόνο σου γιατί το γέννημα βγαίνει λειψό απ’ τις χαλικαριές τους;
Ας είναι ευλογημένα τα νερά του ποταμού που ποτίζει τα καλαμποχώραφα κι η ζεστή μπομπότα -από τα χέρια σου ζυμωμένη και ριγμένη στο φούρνο-, ακριβή λιχουδιά, νέκταρ κι αμβροσία αντάμα. Κι όταν από απροσεξία μας έπεφτε κανένα κομμάτι στο σιάδι, το παίρναμε διακριτικά -με ευλάβεια θάλεγα-, το φιλούσαμε και το φέρναμε προσεκτικά στο στόμα.
Ποια σεντούκια με θησαυρούς μας ανοίγεις και γεμίζει η κάμαρη μυρωδιές από φρούτα και ξεχασμένα φιλιά;
Ποιες κουρτίνες παραμερίζεις να φανούν η Νεμέρτσκα και το Πάπιγγο, αυτά τα βουνά που δεν αστειεύονται;
Κι όταν έρθει η ώρα του αποχωρισμού, πυκνή αντάρα ανηφορίζει απ’ την κοιλάδα κρύβοντας βουνά, δέντρα, σπίτια, ανθρώπους και δάκρυα και μοναχά η κραυγή -μαχαιριά της Γιαγιάς Γκαβάκως από τη Βήσσιανη ακούγεται για λογαριασμό όλων των Γιαγιάδων και Μανάδων της Ηπείρου: Ούι, τα σκωτοπλέμονά μου, η μαύρη κι άλαλη!

Τάσος Πορφύρης 
   

Nelly's: "Ηπειρώτισσες στις θημωνιές"



Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Ευρωπαϊκές Μέρες Χειροτεχνίας

 
Ο Δήμος Ζαγορίου συμμετέχει στη διακρατική δράση προώθησης και υποστήριξης των χειροτεχνικών επαγγελμάτων JEMA, εκπροσωπώντας για πρώτη φορά την Ελλάδα.
Η δράση αφορά τη συμμετοχή στις «Ευρωπαϊκές μέρες των χειροτεχνικών επαγγελμάτων» που οργανώνει εδώ και 10 χρόνια το Εθνικό Ινστιτούτο των Χειροτεχνικών Επαγγελμάτων της Γαλλίας με συμμετοχή μέχρι σήμερα 15 ευρωπαϊκών χωρών.
Κάθε χώρα που συμμετέχει οργανώνει δράσεις προώθησης ανάλογα με τις δυνατότητές της και με την καθοδήγηση του συντονιστή από το Παρίσι που καθορίζει κάθε χρόνο τον θεματικό άξονα.
Το θέμα του 2016 είναι «Ας σμιλέψουμε το μέλλον»
Πρόγραμμα δράσεων του Δήμου Ζαγορίου:
  • Οργάνωση ημερίδας
  • Ελεύθερες επισκέψεις σε εργαστήρια της περιοχής Ζαγορίου (π.χ. Ριζάρειο χειροτεχνικό κέντρο, Άνω-Κάτω, Στέρνα, Σαΐτα), αλλά και σε εργαστήρια της πόλης των Ιωαννίνων.
  • Διοργάνωση εκπαιδευτικών εργαστηρίων από το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου (σκάλισμα πέτρας, κεραμικά αντικείμενα, ξυλογλυπτική)
  • Έκθεση καινοτομικών δημιουργιών από το Ζαγόρι και την ευρύτερη περιοχή
Οι δράσεις προωθούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης και έντυπου υλικού
Για τα υπόβαθρα των εντύπων, αφισών κλπ. χρησιμοποιείται κοινό υπόβαθρο και λογότυπο και κάθε χώρα τα προσαρμόζει στη γλώσσα της.
Οι ευρωπαϊκές μέρες των χειροτεχνικών επαγγελμάτων θα γίνουν φέτος 1,2 και 3 Απριλίου και θα είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει η Ελλάδα.
Συνεργάζονται με το Δήμο Ζαγορίου για την υλοποίηση τους, το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, η Ένωση Τουριστικών Επιχειρήσεων Ζαγορίου το Ριζάρειο Χειροτεχνικό Κέντρο, το Οικομουσείο Ζαγορίου και η Αναπτυξιακή Εταιρία Ζαγορίου.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Καλή Σαρακοστή!

Αύριο η Καθαρή Δευτέρα!
Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεω και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Λαγάνα, Κούλουμα και Χαρταετοί. Η λέξη Καθαρή εκκλησιαστικά σημαίνει το ξεκίνημα της κάθαρσης των Χριστιανών που αρχίζει με νηστεία
Από την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Απαραίτητα στοιχεία της αποκριάς θεωρούνται τα κούλουμα και ο χαρταετός. Ο εορτασμός του καρναβαλιού κλείνει με τα κούλουμα και το πέταγμα του χαρταετού.
Με τον όρο κούλουμα, εννοούμε τη μαζική έξοδο του κόσμου στην ύπαιθρο και τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας έξω στην φύση. Τα κούλουμα είναι γνωστά και σαν κούλουμπα, κούμουλες, κουμουλάθες ή κούμουλα. Είναι ένα παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι.
Σύμφωνα με τον πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαο Πολίτη, η προέλευση της λέξης είναι λατινική, από το cumulus, που, εκτός από την σημασία του σωρού, σημαίνει και την αφθονία, το περίσσευμα, το πέρας, αλλά και τον επίλογο. Η γιορτή της Καθαράς Δευτέρας θεωρείται ο επίλογος των βακχικών εορτών της αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα.
Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος την Καθαρά Δευτέρα καθαρίζουν ό,τι απόμεινε από τα μη νηστίσιμα φαγητά της αποκριάς, διότι και τέτοιου είδους λιχουδιές γεύονται μερικοί, αντί για λαγάνες, χαλβά, ελιές και πίκλες που προτιμούν οι πιο πολλοί, σαν αποτοξίνωση από τα πλούσια φαγοπότια της αποκριάς.
Σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως π.χ. στην Ήπειρο, οι νοικοκυρές καθαρίζουν τις κατσαρόλες και όλα τα χάλκινα σκεύη από τα λίπη της αποκριάς με ζεστό σταχτόνερο μέχρι ν' αστράψουν και βάφουν άσπρα τα πεζοδρόμια.
Αντίθετα άλλοι βάφουν μαύρα τα πρόσωπά τους με καπνιά ή μπογιά παπουτσιών, καθώς χορεύουν και μεθούν όλη την ημέρα σε υπαίθριες συγκεντρώσεις.
Απαραίτητο συμπλήρωμα της Καθαράς Δευτέρας αποτελεί το πέταγμα του χαρταετού, του αστεριού στα ψηλώματα. Τους χαρταετούς τους κατασκεύαζαν παλιά μόνοι τους με καλάμια και χαρτί. Ήθελαν μαστοριά στο ζύγισμα. Αν δεν τα κατάφερνες να τα ζυγιάσεις, χαρταετό ψηλά δεν έβλεπες.
Με το χαρταετό πέταγαν μακριά κάθε έγνοια του χειμώνα, με τον ερχομό της άνοιξης!

Βασιλική Τράκη

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Ουαρσάν Σάιρ: "Πατρίδα"


Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,
εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία.
Τρέχεις προς τα σύνορα, μόνο όταν βλέπεις
ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη.
Οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα
με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους.
Το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου
που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου
κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του.
Αφήνεις την πατρίδα
μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα, εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά
Φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου
ζεστό αίμα στην κοιλιά σου
Δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου
και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων
κλαίγοντας, καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού
δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.

Πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά
Κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
Κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.
Κανένας δε σέρνεται
κάτω από φράχτες
Κανένας δε θέλει να τον δέρνουν
να τον λυπούνται
Κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων
ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία
όπου το σώμα σου πονούσε
ή τη φυλακή,
επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη
από μια πόλη που φλέγεται
Και ένας δεσμοφύλακας το βράδι
είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό
γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου
Κανένας δε θα το μπορούσε
κανένας δε θα το άντεχε
κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό
για να ακούσει τα:
Γυρίστε στην πατρίδα σας, μαύροι
πρόσφυγες
βρ
ωμομετανάστες
ζητιάνοι ασύλου
που ρουφάτε τη χώρα μας
αράπηδες, με τα χέρια απλωμένα
μυρίζετε περίεργα
απολίτιστοι
κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε
να κάνετε και τη δική μας

Πώς δε δίνουμε σημασία
στα λόγια
στα άγρια βλέμματα
Ίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλά
από το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιού
ή τα λόγια είναι πιο τρυφερά
από δεκατέσσερις άντρες
ανάμεσα στα πόδια σου
ή οι προσβολές είναι πιο εύκολο
να καταπιείς
από τα χαλίκια
από τα κόκαλα
από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.

Θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,
αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
Πατρίδα είναι η κάννη ενός όπλου
και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα
εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές
εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα
να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου
να συρθείς στην έρημο
να κολυμπήσεις ωκεανούς
να πνιγείς
να σωθείς
να πεινάσεις
να εκλιπαρήσεις
να ξεχάσεις την υπερηφάνεια
Η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα
εκτός αν η πατρίδα είναι
μια ιδρωμένη φωνή στο αυτί σου
που λέει:
Φύγε,
τρέξε μακριά μου τώρα!
Δεν ξέρω τι έχω γίνει
αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού
θα είσαι πιο ασφαλής απ
' ό,τι εδώ


Η Ουαρσάν Σάιρ γεννήθηκε στην Κένυα και μεγάλωσε στην Αγγλία. Η πρώτη πλήρης ποιητική συλλογή της αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2016, ωστόσο έχει ήδη τιμηθεί με διάφορα βραβεία, μεταξύ αυτών το Βραβείο Αφρικανικής Ποίησης από το Πανεπιστήμιο Brunel (2013).

Τα έργα τέχνης με τα βότσαλα είναι του Σύριου γλύπτη Nizar Ali Badr


Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016


Στο βιβλίο «Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή» ο Βασίλειος Ε. Λαμπρίδης εκθέτει προσωπικές του εμπειρίες από την θητεία του σε νευραλγικές θέσεις της Δικαιοσύνης, αλλά και από τη συμμετοχή του σε δυο σημαντικές δίκες της νεότερης Ιστορίας, αυτήν για την δολοφονία του Λαμπράκη το 1966 και αυτήν στο Ειδικό Δικαστήριο το 1991-1992. Ο ίδιος αναφέρει, μεταξύ άλλων, στον πρόλογο του βιβλίου: «Στο σημειωματάριό μου αυτό, καταγράφω όσα αξιομνημόνευτα γεγονότα θυμούμαι από τη μακρόχρονη θητεία μου σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης αλλά και σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής. [...] Επιδίωξή μου είναι να αποφύγω το στιγματισμό προσώπων που ενδεχομένως έχουν πεθάνει χωρίς προηγουμένως να έχει ακουστεί και η δική τους διαφορετική άποψη, αλλά και να μη θιγούν κάποιοι αθώοι απόγονοί τους. [...] Δεν τήρησα την αρχή αυτή προκειμένου περί προσώπων και γεγονότων για τα οποία υπήρξε λόγος και αντίλογος, επειδή έγιναν ευρύτερα γνωστά είτε ύστερα από δίκες και δικαστικές αποφάσεις, είτε από άλλα δημόσια έγγραφα, είτε από δημοσιεύσεις του Τύπου ή εκδόσεις βιβλίων ή από μεταδόσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης».

Ο Βασίλειος Ευσταθίου Λαμπρίδης γεννήθηκε στο Δελβινάκι των Ιωαννίνων το 1928. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1952. Υπηρέτησε τη θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός του Στρατού Ξηράς τα έτη 1953 και 1954. Άρχισε τη δικαστική του σταδιοδρομία ως ειρηνοδίκης Μονεμβασίας το 1956. Πέτυχε το 1957 σε διαγωνισμό δικαστικών παρέδρων και διορίστηκε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.

Ως πρωτοδίκης Αθηνών εξαναγκάστηκε από το δικτατορικό καθεστώς σε παραίτηση. Αποκαταστάθηκε το Δεκέμβριο του 1975 και επανήλθε στο δικαστικό σώμα ως εφέτης. Προήχθη, σε πρόεδρο εφετών το 1983 και σε αρεοπαγίτη το 1985. Συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων μελών του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.), που το στελέχωσαν κατά την έναρξη της λειτουργίας του το 1994. Διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.) κατά τα έτη 2000 έως 2002.

Είναι έγγαμος με τη Στέλλα Γ. Καΐση, πρώην συμβολαιογράφο. Η θυγατέρα του Ειρήνη-Αικατερίνη Λαμπρίδου είναι συμβολαιογράφος Θεσσαλονίκης.


Ο Πανωσουδενιώτης Βασίλης Λαμπρίδης